Dylan Teuns (2de): “Misschien rondje te vroeg cartouche verschoten”

“Jammer dat renners zoals Benoît (Cosnefroy, red.) en Quinten (Hermans, red.) niet volgden op twee ronden van het einde”, baalde Dylan Teuns, de man die de finale volledig openbrak met een verschroeiende aanval op de Moskesstraat. “Maar misschien reden zij wel de perfecte koers en hebben wij al een rondje te vroeg een serieuze cartouche verschoten. Ik voelde dat het het moment was om een bommetje te gooien, maar misschien zaten de andere favorieten op dat moment net niet goed gepositioneerd, ik weet het niet juist. Gingen zij wel mee, dan was de koers op twee ronden van het einde gereden. Ik weet dat Cosnefroy rap is, al kan ik hem misschien wel aan als we voordien dezelfde inspanning hadden geleverd.”

“Ik moet nu positief blijven. De conditie is goed en dan zullen we zien wat de komende wedstrijden nog geven.”

Tim Wellens (3de): “Mijn plan was de laatste ronde”

“Mijn plan was om de laatste ronde te gaan, maar Dylan ging liever de voorlaatste”, vertelde Tim Wellens na zijn laatste voorjaarskoers. “Hadden we gewacht, dan bleven we misschien met drie voorop. Maar toch sterk van die andere mannen dat ze nog terugkwamen. Wij begonnen misschien ook wat te veel naar elkaar te kijken omdat we wisten dat Marijn van den Berg de snelste van ons drie was. Ik heb een paar keer niet meegedraaid om zo fris mogelijk te zijn.”

Quinten Hermans (6de): “Had iets alerter moeten zijn”

Hij leek een van de rapste mannen vooraan, maar Quinten Hermans werd pas zesde in de sprint. “Ik had een grote inspanning moeten doen om erbij te komen en op het einde had ik de benen niet meer”, aldus Hermans na afloop. “Ik ben volledig op mijn waarde geklopt. Het was natuurlijk ook niet tegen de minste. Misschien had ik iets alerter moeten zijn en had ik al een ronde eerder moeten meegaan. Dan had ik die inspanning niet meer moeten doen.”

“Al bij al is het gevoel wel goed voor de komende wedstrijden. Ik voel dat ik met de beste meekan.” En straks in de Amstel komt de beste er weer bij voor Alpecin-Deceuninck: Mathieu van der Poel. “Met Mathieu koersen is altijd een groot voordeel. Zeker met de benen die hij de afgelopen weken had. Dan is het fijn om met hem te koersen.”

Benoit Cosnefroy (winnaar): “Eindelijk winst na al die ereplaatsen”

“Na al die ereplaatsen (2e in 2022, 3e in 2020 en 2023) kan ik hier eindelijk eens winnen”, reageerde Benoît Cosnefroy na zijn zege in de Brabantse Pijl. “Het is nooit gemakkelijk een wedstrijd te winnen, maar ik had er deze voormiddag toch een goed gevoel bij en kwam als een van de favorieten aan de start.”

“Ik sloot op een perfect moment bij de kopgroep aan. Marijn van den Berg ging in volle finale aanvallen. Dat zorgde ervoor dat ik alles op mijn sprint kon gaan zetten en daar had ik alle vertrouwen in. Ik koos het wiel van Dylan Teuns. Toen die aanging, dacht ik even dat ik een foute keuze gemaakt had door iets te lang te wachten. Maar de wind stond vol op kop, waardoor Teuns plots stil viel en ik hem kon remonteren.”