Wim kreeg 6 jaar geleden diagnose parkinson: "Bewegen werkt bijna even goed als medicijnen"
Op 11 april, Wereld Parkinsondag, is er wereldwijd aandacht voor wie aan de ziekte van Parkinson lijdt. Ook Wim De Brauwere (63) heeft parkinson, maar zet zich al jaren in voor zijn lotgenoten door activiteiten zoals tafeltennis te organiseren. "Sport helpt ons heel erg vooruit."
"6 jaar geleden merkte ik een bibber op in mijn rechterbeen en buik. De huisarts verwees mij door naar een neuroloog, die aanvankelijk niet dacht dat het parkinson zou zijn, maar voor de zekerheid enkele tests afnam. We gingen een paar weken op vakantie en toen we terugkwamen, konden we het resultaat inkijken: parkinson. Een heel hard verdict."
Wat is parkinson?
De ziekte van Parkinson is een hersenaandoening waarbij zenuwcellen langzaam afsterven, waardoor motorische problemen zoals beven en traagheid ontstaan. Er is geen medicijn tegen de ziekte, maar er bestaan wel behandelingen om de symptomen te onderdrukken. In ons land hebben zo'n 40.000 mensen parkinson.
Niet bij de pakken blijven zitten
"De ouders van mijn echtgenote hadden ook parkinson, we hebben hen jarenlang intensief thuis verzorgd. We hebben van heel nabij het ziekte- en aftakelingsproces gezien. Als je dan zelf die diagnose krijgt, speelt dat opnieuw als een film voor je ogen."
Zo'n slecht nieuws komt hard aan, maar Wim weet al snel dat hij verder moet. "We hebben een week keihard getreurd en veel gehuild, maar daarna beslist: 'we gaan ertegenaan'. We hebben zo veel mogelijk informatie verzameld en uitgezocht wat we konden doen."
Sport als remedie
Die zoektocht duurt niet lang. "Onze reflexen en bewegingen gaan trager, we staan in de weg omdat we minder ruimtebesef hebben... Ik ben toen heel intensief beginnen te sporten, want bewegen werkt bijna even goed als medicijnen."
Sindsdien heeft Wim zijn activiteiten uitgebreid. Hij fietst en wandelt veel, ging een tijdje boksen en richtte vorig jaar een eigen pingpongclub op voor lotgenoten. "Eerst speelde ik recreatief tafeltennis bij een lokale club, zonder te vermelden dat ik parkinson heb. Ik wilde niet dat ze mij op een speciale manier zouden behandelen of bekijken."
Ik ben heel intensief beginnen sporten, want bewegen werkt bijna even goed als medicijnen
Na een jaar telt zijn Parkipong-club een kleine 30 spelers en is Wim nog steeds actief in de reguliere tafeltennisclub. Sinds kort neemt hij er ook nog tangodansen bij. "Tango is heel goed voor de coördinatie, het geheugen en het evenwicht. Misschien nog belangrijker: je doet het met twee, net zoals je de ziekte met twee draagt. Je danst met je partner, maakt plezier... Dat geeft ons dopamine (gelukshormoon, red.), waar wij net een tekort aan hebben."
Isolement doorbreken
Sinds zijn diagnose zet Wim zich gepassioneerd in voor zijn lotgenoten. "In de eerste plaats wil ik aandacht vragen voor de ziekte van Parkinson en aantonen dat eenvoudige dingen als pingpong ons heel erg helpen. Daarnaast wil ik verbinden, want wie parkinson heeft, raakt heel snel geïsoleerd."
"In onze sportclub is het altijd leuk, we kunnen lachen en praten, of het nu over parkinson gaat of niet. En ook voor de partners die meekomen is het een uitlaatklep. Zij kunnen ook eens met elkaar praten over ons", lacht Wim.
De documentaire "Vibrato, leven met parkinson" is vanavond om 22.30 uur te zien op VRT 1.