Een jaar nadat de correctionele rechtbank Sengül A. een celstraf van vijf jaar met uitstel oplegde, staat ze opnieuw voor de rechter. De rechtbank gunde de alleenstaande moeder van Turkse origine de kans om haar leven op de rails te zetten door een straf met uitstel uit te spreken, maar ze heeft “de hand die haar werd gereikt, weggeslagen”, zoals de procureur het verwoordde.

Sengül A. verhuisde na haar vrijlating uit de gevangenis naar de Seefhoek in Antwerpen, waar ze bij haar ouders ging wonen. “Vrijwel onmiddellijk begonnen de incidenten”, zei de procureur. “De vrouw raakte in conflict met anderen, omdat ze zich stoorde aan foutgeparkeerde auto’s of sluikstorters. Zo deed ze zich voor als politieagente en sprak ze een dame aan op het feit dat ze foutgeparkeerd stond. Toen de dame naar haar dienstkaart vroeg, reageerde ze door de vrouw met een paraplu op haar hoofd te slaan.”

“Ze deed zich voor als politieagente en sprak ze een dame aan op het feit dat ze foutgeparkeerd stond. Toen de dame naar haar dienstkaart vroeg, reageerde ze door de vrouw met een paraplu op haar hoofd te slaan”

Procureur

Rechtbank Antwerpen

Wraakacties

Foutparkeerders en sluikstorters mochten zich aan keiharde wraakacties verwachten. Auto’s werden onverbiddelijk beschadigd of in brand gestoken. De feiten in de Seefhoek speelden zich af in de nacht van maandag 6 november. Op drie plaatsen in de onmiddellijke omgeving van het premetrostation Elisabeth raakten zes wagens beschadigd door brandstichting.

“Een auto ontplofte. Er ontstond een vuurzee. Een brandend voertuig kwam in beweging en rolde de straat op. Wat er als er op dat moment een voetganger was gepasseerd? Het is eigenlijk een wonder dat er geen gewonden zijn gevallen.”

Internering

Het Openbaar Ministerie noemt Sengül A. levensgevaarlijk. “De samenleving moet tegen haar beschermd worden. De kleinste frustratie kan leiden tot een levensgevaarlijke wraakoperatie. Volgens de psychiater is er sprake van een ernstige persoonlijkheidsstoornis, maar zijn er volgens de huidige interneringswet geen argumenten om haar te interneren. Haar vermogen om te oordelen over goed en kwaad zou ondanks haar stoornis intact zijn.”

“Als Openbaar Ministerie zien wij dit anders. Volgens ons blijkt uit het dossier dat mevrouw wel degelijk het contact met de realiteit kwijtraakt op het moment dat ze feiten pleegt. Wij vragen daarom de internering. Als de rechtbank daar niet in meegaat, vragen wij ondergeschikt om haar zo lang mogelijk uit de maatschappij te houden, door een gevangenisstraf van acht jaar op te leggen.”