Paarse pracht in het Hallerbos: ‘Al is het niet de bedoeling dat je midden de bloemenzee gaat staan voor de communiefoto’

“Elke lente ontploft het in Halle.” Laura Hesters is vrijwilliger van het Hyacintenfestival dat zaterdag in het Hallerbos van start is gegaan. “Ik overdrijf niet, het ontploft hier echt. Niet lang, hooguit twee tot drie weken, maar de hoeveelheid bezoekers is enorm.” Ze heeft al een familie uit Australië uitleg gegeven en drie dametjes uit Litouwen, klinkt het lachend. “Super leuk dat de hele wereld naar ons komt om de bloemetjes te bewonderen.”

Ze verwachten de komende weken zo’n slordige 80.000 bezoekers, vertelt Goedele van der Spiegel van het Agentschap Natuur en Bos. Om een en ander in goede banen te leiden, heeft het agentschap samen met de stad Halle 23 kilometer terrein afgezet met touwen om te voorkomen dat de bezoekers zich niet massaal op de hyacinten storten. “We zien het vaak genoeg; een familie die middenin de paarse bloemenzee gaat staan voor de communiefoto. Want dat staat zo leuk”, zegt Natuur en Bos-collega Patrick Huvenne.

Toegegeven, het ziet er zeer uitnodigend uit. We staan onder de bomen, de zon schijnt, de vogels tierelieren het hart uit hun gevederde lijf en voor ons strekt zich een wonderschoon paars bloementapijt uit. Zo mooi dat je instant vergeet dat de wereld half op instorten staat door oorlogen en klimaatverandering. Vandaag gaat het alleen over bos en bloemetjes. Maar dus wel vanop afstand.

“Het is voor het behoud van de hyacinten heel belangrijk dat de mensen er niet op gaan staan”, legt Huvenne uit. “Als je er een keer op trapt komt het bloemetje wel weer recht maar als er vijfentwintig man op stapt, dan is het gedaan. En dan komt ze ook niet meer terug het jaar daarop. Als er dus sluikpaadjes ontstaan, dan wordt de bloemenzee voor jaren onderbroken.”

De hyacinten zijn kwetsbaar omdat ze gevoelig zijn voor de bodemverdichting. De wortels en de stengel hebben niet zo veel kracht om door een verdichte bodem door te dringen. En hoe meer je er op stapt, hoe meer de bodem wordt platgetrapt en verdicht raakt. Het is dus een kwestie van de mensen een beetje op te voeden. Zo te zien is Natuur en Bos daar aardig in geslaagd want iedereen blijft netjes op de paden.

Dat de wilde hyacintenpracht de laatste jaren zo’n massa op de been brengen, vinden ze bij Natuur en Bos ook verrassend. “De bloemen zijn niet nieuw, ze groeien hier al jaren, elke lente”, weet Huvenne. “In 2015 of 2016 is de grote toeloop begonnen. Door de sociale media vermoed ik. Het werd gepost op Instagram en is zo een eigen leven gaan leiden.”

Eigenlijk is het bizar dat iedereen naar het Hallerbos gaat, vindt Goedele van der Spiegel. Want er zijn heel wat andere plaatsen waar je de bloemenpracht kan bewonderen. Wie wil weten waar kan dat opzoeken op wandelknooppunt.be.

Bloementoer

Intussen stromen de bospaden stilaan vol met hyacintenbewonderaars. Voor we arriveerden, zagen we al gigantische bussen met toeristen. Sommige zelfs te groot voor de smalle weggetjes naar het bos. We zien opvallend veel Japanners. “We do love flowers”,zegt een Japanse die als enige van haar groep een klein beetje Engels spreekt. Ze zijn dan ook op bloementoer, legt ze uit. Eerst naar de hyacinten in het Hallerbos, dan naar de Floralia in Brussel om te eindigen bij het Keukenhof in Nederland.

Dat dit wilde bloemen zijn, proberen we de Japanners duidelijk te maken. De dame kijkt ons aan alsof ze het in Keulen hoort donderen. Zijn deze bloemen dan niet aangeplant zoals de tulpen, vraagt ze. Als ze begrijpt dat er geen tuinier aan te pas komt, rolt ze met haar ogen alsof ze het niet geloven kan.

Ook opvallend; veel mensen sjouwen rond met een dure camera om de purperen zee op de gevoelige plaat vast te leggen. Het aantal smartphones is zelfs ver in de minderheid. “Ik kom niet alleen voor de bloemen, ik hoor ook de vogels graag zingen”, zegt een dame uit Taiwan – met dure camera, jawel. Wat een prestatie op zich is, gezien het verkeerslawaai van de E19 op een steenworp afstand. Maar dat mag de pret niet drukken. Het is een mooie lentedag en de horde bezoekers in het Hallerbos verkeren in een opperbeste stemming. Japanners, Taiwanezen, Tibetanen tot en met verdwaalde Brusselaars toe; iedereen geniet van de hyacintenpracht. Kom zeker af, zou ik zeggen.