Vlaams Belang lanceert meer dan 100 voorstellen voor strenger asiel- en migratiebeleid: ‘Dit is geen verkiezingsboek’

“Noem het alstublieft geen verkiezingsboek.” Vlaams Belang-voorzitter Tom Van Grieken zegt zelf wat in te zitten met de timing van Immigratiestop, dat hij samen met parlementair medewerker asiel en migratie Francesca Van Belleghem schreef. Hij wou liefst niet, zoals vele andere politici, vlak voor de verkiezingen nog snel een boek uitbrengen. Maar nood brak wet, zegt hij. “We moesten wachten op de cijfers van 2023.”

Immigratiestop leest als het asiel- en migratieprogramma van Vlaams Belang: 116 voorstellen over hoe het volgens de partij anders moet om een einde te maken aan “de ongeziene massa-migratie.” Negen van die voorstellen zijn voor de lange termijn, zegt Van Grieken, en vallen vooral onder de Europese bevoegdheid. Europa moet volgens Vlaams Belang veranderen in een Fort Europa met veel strengere regels en controles aan de buitengrenzen. Daarvoor kijkt de partij naar Australië, waar een nultolerantie tegen illegale immigratie heerst, opvang van vluchtelingen in de regio van herkomst plaatsvindt en een quotum geldt voor de hervestiging van kwetsbare profielen.

De meer dan honderd andere voorstellen zijn “vingerknipvoorstellen die direct uitvoerbaar zijn op Vlaams en federaal niveau”. Denk aan veel strengere regels voor gezinshereniging, asielzoekers die zelf moeten bijdragen aan de kosten voor opvang, het mogelijk maken van woonstbetredingen, een veel strenger integratiebeleid en kennis van het Nederlands. Arbeidsmigratie zou dan weer alleen voor hoogopgeleide profielen uit westerse landen mogelijk zijn, terwijl de gedwongen terugkeer van uitgeprocedeerde en veroordeelde personen naar hun land van herkomst beter moet.

Discriminatie

Dat premier Alexander De Croo (Open Vld) nu samen met enkele andere ministers naar Marokko trok, is volgens het Vlaams Belang een verkiezingsstunt. “Alle vorige regeringen hebben dat al gedaan. Zelfs Verhofstadt is daarvoor nog naar Marokko gereisd”, zegt Van Grieken. “Maar wat ben je met zo’n verdrag als het niet nageleefd wordt? Dan word je met een kluitje in het riet gestuurd.” Concrete oplossingen reikt het Vlaams Belang echter ook niet aan, behalve dat Europa zijn economische macht moet gebruiken om onwillige landen tot medewerking te bewegen.

Het moet dus allemaal stukken strenger en steviger om “Vlaanderen weer van ons te maken”. Naast Australië kijkt het Vlaams Belang daarvoor vooral naar Scandinavië, waar bijvoorbeeld Zweden en Denemarken strengere migratieregels invoerden. “Alleen al de aankondiging van nieuwe regels in Zweden was voldoende om de cijfers te doen dalen”, zegt Van Grieken.

Aan de macht komen

Blijft de vraag: hoe realistisch zijn deze voorstellen? Veel ideeën van Vlaams Belang zijn door experts al door de mangel gehaald als zijnde onmogelijk en niet wettelijk. Het afschermen van het sociaal systeem tot wie hier al acht jaar wettelijk verblijft en drie jaar voltijds heeft gewerkt bijvoorbeeld kan je niet zomaar doen, zegt professor socialezekerheidsrecht Eleni De Becker (VUB en KU Leuven). “Je hebt het Europees recht, dat vrij verkeer van personen garandeert. Ook voor wie uit niet-EU landen komt, zijn er afspraken en kan je niet zomaar de toegang tot de sociale zekerheid ontzeggen. En dan is er nog de Belgische grondwet, met onder meer een verbod op discriminatie. Ook kun je niet zomaar onderscheid maken tussen voltijds en deeltijds werken. Dat kan voor discriminatie op het vlak van gender zorgen.”

En dan is er nog de politieke realiteit: Vlaams Belang moet aan de macht komen om dit te realiseren. Als dat al het geval zou zijn, zal dat op Vlaams niveau zijn in een regering met N-VA. Maar ligt het gros van het migratiebeleid niet bij de federale regering? “Regels rond inburgering en arbeidsmigratie zijn een Vlaamse bevoegdheid”, zegt Van Grieken. “Daar kun je dus al veel realiseren.”

Om op federaal niveau iets te veranderen, wil Vlaams Belang eerst een Vlaamse regering vormen. “Dan kunnen we een Vlaams front maken, zodat we ons niet meer uit elkaar laten spelen door een dictaat uit het zuiden. Dan kunnen we deze voorstellen ook federaal op tafel leggen.” Al is het maar de vraag of dat ook realistisch is: Van Grieken mag dan wel beweren dat N-VA met zijn migratievoorstellen in de richting van Vlaams Belang opschuift, dat betekent nog niet dat N-VA die voorstellen ook zal overnemen en verdedigen.

Al moet je niet in een regering zitten om invloed te hebben en het beleid in een bepaalde richting te sturen. Net zoals veel punten van het beruchte 70 puntenplan van Vlaams Belang ondertussen door andere partijen zijn overgenomen en in regelgeving omgezet, mag voor Van Grieken nu hetzelfde gebeuren. “Ik zou deze voorstellen het liefst zelf allemaal willen uitvoeren, maar als dat niet kan is dit boek al een handleiding. Ik hoop dat een krant binnen tien jaar zal schrijven dat opnieuw een groot deel van dit plan is uitgevoerd.”