Na 45 minuten voetballen leek Manchester United al zeker van een plaats in de finale van de FA Cup. Scott McTominay (23’) en Harry Maguire (45’+1’) zetten Manchester United nog voor rust op rozen, Bruno Fernandes deed net voor het uur echt het licht uit op Wembley. Of toch niet?

Coventry City, achtste in de Championship, leek volledig uitgeteld. Maar ach, wat hadden ze te verliezen. De tweedeklasser bleef er vol voor gaan, en dat loonde. Twintig minuten voor tijd lukte Ellis Simms, ook al trefzeker in de gewonnen kwartfinale tegen Wolves, de aansluitingstreffer. Reden tot paniek was er nog niet voor Erik Ten Hag en co, maar het tweede doelpunt van Callum O’Hare verstomde ManU. Alsof het allemaal nog niet gek genoeg was maakte Haji Wright in minuut 95 (!) de onwaarschijnlijke comeback compleet vanop de stip: 3-3.

Blamage voor United?

In het absolute slot van de tweede verlenging leek de blamage een feit voor United. Torp duwde een voorzet voorbij doelman Onana en schoot Coventry naar een historische finale. Maar dat was buiten de VAR gerekend, die het doelpunt afkeurde voor buitenspel van de aangever van het vierde doelpunt. Penalty’s moesten beslissing brengen.

Toen Casemiro de eerste elfmeter in het midden op Coventry-doelman Bradley Collins trapte, konden de naar Londen afgezakte Coventry-fans de finale al ruiken. Wright scoorde zijn tweede strafschop van de avond en Torp trapte ook de tweede tegen de touwen. Intussen had Diogo Dalot van United zijn penalty ook wel omgezet. Het was nog niet voorbij.

Dat werd duidelijk toen Christian Eriksen scoorde en niet veel later O’Hare zag missen. Zou hij de schlemiel van de avond worden voor Coventry? Nee, die rol was weggelegd voor Sheaf, die aan de beurt was na de feilloze Bruno Fernandes en niet mocht missen. Dat deed hij wel en Rasmus Højlund bedankte door Manchester United naar de finale te knallen, waar Kevin De Bruyne en Jérémy Doku wachten.

Het was een opvallend beeld: enkel Eriksen kwam vieren met matchwinnaar Højlund. De rest richtte zich tot de ontroostbare Coventry-spelers, die hun bekerdroom officieel mochten opbergen.