“Zodra ik begin te lopen, voel ik pijn. Zelfs al probeer ik het te relativeren, daardoor verlies ik mijn concentratie en kan ik niet doen wat ik wil. De blessure zal niet erger worden, maar de pijn wel. Ik zal op mijn tanden moeten bijten tot het einde van de Spelen”, zei Borlée, die bezig is aan zijn derde Olympische Spelen.

“Ik probeer positief te blijven. Ik ben een vechter en zal tijdens de races het uiterste geven. Ik kan me geen doelen stellen, ik heb geen idee waar ik fysiek sta. Sinds ik mijn blessure een maand geleden opliep, heb ik geen volledige week kunnen trainen.”

Vrijdagavond loopt Borlée om 21 uur Braziliaanse tijd (2 uur Belgische tijd, op zaterdag) de reeksen van de 400m. “Die race zal meer klaarheid scheppen. Hoe zal mijn voet reageren? Zal ik minder of meer last hebben?”, vraagt Kevin zich luidop af. “Er is nog tijd voor de 4x400 meter. Daarin hebben we met onze geweldige ploeg meer kansen. Het is dus belangrijk om de 400m individueel te lopen, zodat ik weet wat ik sta voor de estafette.”

“Finale wordt moeilijk”

Coach Jacques Borlée hoopt dat zijn zonen Kevin en Jonathan op de individuele nummers vertrouwen opdoen. “Het streefdoel voor hen moet 44.50 zijn. In hun beste vorm kunnen ze individueel de finale halen, maar dat wordt moeilijk. Ze staan er wel altijd op de belangrijke momenten en de chrono’s van de toppers zijn minder snel dan vorig jaar. Er zijn altijd atleten die slecht presteren op de Olympische Spelen. We zullen zien, maar we gaan onszelf geen onnodige druk opleggen”, besloot de trainer van de Belgian Tornados.

Jonathan Borlée voelt zich klaar om goed te presteren

In tegenstelling tot zijn tweelingbroer Kevin, voelt Jonathan Borlée zich goed in zijn vel op twee dagen voor de start van de reeksen van de 400 meter op de Olympische Spelen in Rio. “Ik ben redelijk rustig. Ik denk dat ik op mijn beste niveau van het seizoen zit. Dat was wel niet zo moeilijk. Ik heb het goede gevoel teruggevonden, dus ik denk dat ik een knap resultaat kan lopen”, vertelde hij woensdag op een persconferentie.

“Nu rest de vraag of dit genoeg zal zijn? Ik weet het niet. Mijn laatste twee wedstrijden waren goed. Enkel mijn eindschot ontbrak. Daar hebben we aan gewerkt. Ik moet meer snelheid hebben, zodat de eerste 200 meter makkelijker verlopen en ik een beetje energie kan sparen voor het einde. Ik hoop dat dit zal gebeuren”, verklaarde Jonathan Borlée.

Nieuwe aanpak

Hij zal deelnemen aan zijn derde Spelen met een nieuwe aanpak. “In 2008 hadden we niets te verliezen, we namen deel als nieuwkomers. We hebben kunnen genieten van de sfeer die op de Olympische Spelen aanwezig is. In 2012 hadden we andere ambities. Er was meer druk aanwezig, het was moeilijker. Hier in Rio wil ik echt genieten om op het hoogste niveau te presteren.”

Iedereen herinnert zich nog altijd de wedstrijd van Jonathan in de reeksen van de Olympische Spelen in Londen, waar hij het Belgisch record van de tabellen liep (44.43) en ook het Europees record benaderde (44.33) dankzij een fenomenaal eindschot. “Voor Londen wist ik dat ik in mijn beste vorm verkeerde”, blikt Jonathan terug. “Normaal gezien zou ik ook de 200 meter gelopen hebben. Maar stel je voor dat ik daarvoor toen de 400 meter zou laten liggen hebben.”

Wisselvallig

“Het is zeker dat mijn prestaties de voorbije jaren wat wisselvallig waren”, analyseert de Belgisch recordhouder op de 400 meter zijn prestaties. “Ik moet mijn beste niveau halen als ik hier iets wil presteren. Het zal zeker moeilijk worden. Er ontbreekt een referentiewedstrijd waar ik van start tot finish goed gelopen heb. Het is makkelijker om met zo’n wedstrijd aan een groot kampioenschap te beginnen. Daarvoor moet je niet per se een geweldige chrono lopen, maar op zijn minst een goed gevoel gehad hebben tijdens de volledige wedstrijd. Dat heb ik dit seizoen nog niet gehad.”

Wat denkt Jonathan Borlée over een finaleplaats? “Dat is mogelijk. Maar daar denk ik nog niet aan. Ik ga wedstrijd per wedstrijd nemen en dan kijken hoe het verloopt. Ik stel mezelf op dit moment geen specifieke doelen. Als ik mezelf volledig kan geven en een goede wedstrijd loop, zal ik mezelf niets kunnen verwijten. Net zoals op het WK in Peking van 2015. Daar heb ik goed gelopen, maar geraakte ik niet tot in de finale. De anderen waren beter dan mij, ik had zelf echt niet beter kunnen lopen. Als ik nu niet verder geraak dan de reeksen of de halve finales, dan is het zo. Dat is nu eenmaal sport.”