Muziekpublique: wereldmuziek maakt school in hartje Matonge
Allicht geen voor de hand liggende winnaar, maar daarom heeft dit Brusselse platform voor wereldmuziek deze prijs niet minder verdiend. Muziekpublique is een platenlabel, concertorganisator en muziekschool in één.
In de gangen van de Galerie Matonge in hartje Brussel zitten de kantoren van Muziekpublique verscholen. Loop je door de witte deuren, dan kom je in het gezellige Molièretheater waar de concerten plaatsvinden. Met een klein team van zeven mensen slaagt Muziekpublique erin om jaarlijks zo’n 130 concerten te organiseren.
'We hebben altijd al gewerkt met artiesten van internationaal niveau die hun eigen land ontvlucht zijn en hier in België wonen'
Het platenlabel Muziekpublique heeft ondertussen al acht platen uitgebracht. Refugees for Refugees, een van de bekendste groepen van het label, bereikte vorig jaar de eerste plaats in de Transglobal World Music Chart met het album Amerli. “Voor ons was Refugees for Refugees een speciaal project, maar eigenlijk is het een logisch vervolg van wat wij al 15 jaar doen”, zegt directeur Peter Van Rompaey. “We hebben altijd al gewerkt met artiesten van internationaal niveau die hun eigen land ontvlucht zijn en hier in België wonen.”
Op het album zijn twintig muzikanten uit Syrië, Irak, Pakistan en Tibet te horen. Meer dan een plaat, is Amerli dus een muzikale zijderoute, die West met Oost verbindt. De groep werd al opgepikt door de BBC en staat deze zomer nog op de Gentse Feesten, Sfinks en het Festival van Vlaanderen.
Eindelijk erkenning
“Qua verkoop en optredens is onze meest succesvolle plaat Adana”, zegt Van Rompaey. “Dat is een muzikale ontmoeting tussen Vardan Hovanissian, een Armeense dudukspeler, en Emre Gültekin, een Turk die de saz bespeelt. De plaat werd twee jaar geleden uitgebracht naar aanleiding van de 100ste verjaardag van de Armeense genocide.”
Maar het meest tot de verbeelding sprekend aan Muziekpublique is wellicht de muziekschool met 450 leerlingen, die op dit moment 42 instrumenten – en dansen – aanbiedt. Je kunt er leren tokkelen op een qanûn, een liggende Arabische harp, of Oost-Europese zigeunermuziek spelen op een accordeon.
Enkele van de artiesten die tot het label behoren, geven er ook les. Bij Refugees for Refugees speelt bijvoorbeeld Souhad Najem, die tijdens ons bezoek bezig is met zijn qanûn-les. Voor hij naar België kwam, doceerde Najem in zijn thuisland Irak en in Tunesië.
“Onze muziekschool is gewoon uniek”, zegt Van Rompaey. “Er is geen enkel land in Europa waar je dit aanbod kunt vinden. En wat nog belangrijker is: de leraars brengen niet alleen hun muziek mee, maar ook hun cultuur en hun verhalen.”
‘Het is makkelijker om onze muziek gespeeld te krijgen op de BBC dan op de VRT. Dat is echt heel erg'
Inmiddels heeft het platform ook al voorzichtige stapjes gezet in het organiseren van kleine festivals. Zo is er Hide and Seek, waarbij bezoekers op ongewone locaties in Brussel kennismaken met wereldmuziek. Op de eerste editie vorig jaar waren er onder meer concerten in het Atomium en de VRT-toren.
Ondanks de triomfen leeft er ook een zekere frustratie bij Muziekpublique. Want de waardering komt vooral van buiten België, zegt Van Rompaey: “Het is makkelijker om onze muziek gespeeld te krijgen op de BBC dan op de VRT. Dat is echt heel erg. Toch heeft België, en dan vooral Brussel, internationaal een heel goede reputatie op het gebied van wereldmuziek. Stilaan zijn wij Parijs en Londen aan het inhalen. Als er iets is waar ik nu trots op ben, dan is het dat de erkenning stilaan begint te komen.”