Vlees moet duurder worden. Alleen dan krijgen we diervriendelijker gekweekt en geslacht vlees

De barbecues zullen deze zomer een wrange smaak hebben want alweer doken er undercoverbeelden op die dierenwelzijnsproblemen aan het licht brengen in de vleessector. Na de varkenssector was het dit keer de beurt aan de kippenbroeierijen. AnimalRights toont aan dat niet alleen het slachtproces van dieren problematisch is maar dat de wantoestanden zich ook vroeger in de productieketen kunnen voordoen. Als vleeseter die begaan is met het dierenwelzijn word ik stilaan wanhopig. Heeft geen enkel dier een aanvaardbaar leven gehad alvorens het op mijn bord is beland?

Na verschillende bezoeken aan varkensboerderijen en –slachterijen was ik al langer gestopt met varkensvlees eten. Uit principe. Onverdoofde castratie van biggen, zeugen die geen beweegruimte hebben en varkens die van frustratie elkaars staart afbijten in de zogenaamde betere groepshuisvesting, overtuigden mij hiervan. Ook de verdoofde slacht blijkt in de praktijk een bewuste verstikkingsdood te zijn.

Dan liever een rundsbrochetje op die barbecue? Als ik dierenwelzijn belangrijker vind dan mijn culinair genot, moet ik ook hier voor passen. We kunnen ons immers afvragen of het eten van een ‘doorgekweekte’ koe wel aanvaardbaar is. Ze kunnen niet meer op natuurlijke wijze bevallen en een pasgeboren kalf onmiddellijk bij de moeder weghalen is ook niet meteen hetgeen Moeder Natuur voor ogen had.

En vandaag blijkt dat we ook best de goedkope kippenfilet aan de kant laten. De verdovingsmachine blijkt een marteltuig en kuikentjes worden gesorteerd als ware het appelen of peren. En de ‘gelukkigen’ die levend de broeierij verlaten worden opeengestapeld en op vijf weken tot slachtrijpe kip opgekweekt.

Neen dank u, geef mij dan toch maar die dure biokip.

Om de sector winstgevend te maken, zijn we geëvolueerd van ‘keuterboerkes’ naar een grootschalige industrie. Met flink wat overheidssteun. De boer verdient nog steeds zijn boterham niet, de milieudruk in Vlaanderen is enorm, we moeten de overproductie internationaal gaan slijten en bovenal zien we vandaag dat deze dierenfabrieken nefast zijn voor het dierenwelzijn. Het was in de tijd van de keuterboerkes misschien nog zo slecht niet. Maar ik besef ook dat dat uiteraard geen optie is.

Zolang we blijven inzetten op deze intensieve en exportgerichte vleesproductie zullen de wantoestanden blijven opduiken. Helaas geeft landbouwminister Joke Schauvliege (CD&V) niet thuis als ik het landbouwbeleid in de richting van meer dierenwelzijn wil duwen. De minister stuurt me altijd wandelen met economische argumenten en verwijst naar het gelijke Europese speelveld om concurrentieel te blijven. Ik begrijp dat we niet eenzijdig en ondoordacht maatregelen moeten opleggen, maar verwijzen naar de Europese context is voor mij een stuk de verantwoordelijkheid afschuiven op een niveau waarvan je weet dat het blijft stilzitten. Maar het landbouwbeleid is slechts mede-verantwoordelijk.

Een sector maakt wat een consument vraagt. Zo simpel is het. We hollen met z’n allen naar de supermarkt als de sauciskes weer “drie halen, twee betalen” staan of we een halve kilo gehakt gratis krijgen. Vlees moet duurder worden. Enkel dan krijgen we diervriendelijker gekweekt en geslacht vlees en wordt de boer beloond voor het kweken van kwaliteit in plaats van kwantiteit.

Zo niet, rest iedereen die oprecht begaan is met dierenwelzijn, enkel nog het vegetarisme.

Ik lust nochtans graag een lekker, diervriendelijk gekweekt stuk vlees.