Rebellie binnen PS: 150 partijleden starten operatie Schone Handen

"Ik zie niet in hoe Yvan Mayeur en Pascal Peraïta in de PS kunnen blijven." Brussels minister-president Rudi Vervoort gooide vanochtend de knuppel in het hoenderhok. Samen met tientallen partijgenoten verenigde hij zich in de properehandenbeweging #Grouponsnousetdemain!, een verwijzing naar het refrein van de Internationale. Aanvankelijk was er sprake van 40 leden, maar dat aantal liep snel op. Op het moment van schrijven ging het al om 150 politici, maar de beweging blijft groeien.

Het doel: 'hun' PS redden van de ondergang. Op een half jaar tijd werd de partij zwaar getroffen door het Publifin-schandaal, moest ze haar minister Paul Furlan laten opstappen en blijft ze peiling na peiling op bodemkoers hangen. Twee weken geleden kwam daar ook het Brusselse schandaal rond voormalig burgemeester Mayeur en ex-OCMW-voorzitster Peraïta bij. In Brussel blijft dat dossier etteren.

"Wij willen onze woede omzetten in iets constructiefs", zegt PS-militant en vakbondsman Stéphane Laloux, woordvoerder van de beweging. "Enkele dagen geleden hebben we dit project opgestart vanuit de verontwaardiging. Wij viseren niemand, maar we willen wel verandering binnen de partij." De PS moet minder hiërarchisch worden en teruggrijpen naar de essentie, klinkt het. "Wij willen een rode en horizontale partij."

Eigen vel redden

De teksten en de ledenlijst worden pas morgenochtend verspreid, maar vandaag maakte de krant l’Echo al een aantal namen van spilfiguren bekend. Onder hen Actiris-topman Grégor Chapelle, Waals Parlementslid Patrick Prévot en Brussels Parlementslid Julien Uyttendaele. Zij hielden allemaal de lippen op elkaar en verwezen naar Laloux.

Critici plaatsen wel kanttekeningen bij de aanwezigheid van Uyttendaele. Als stiefzoon van Laurette Onkelinx geldt hij als symbool van het oude systeem, dat hem toestond om als 23-jarige verkozen te worden in het parlement. Dat hij nu het systeem nu mee zou vernieuwen, wordt door sommigen op hoongelach onthaald. "Iedereen probeert nu zijn eigen vel te redden. Het is ieder voor zich", zegt RTBF-mediawatcher Alain Gerlache.

Ook Di Rupo moet stilaan zijn eigen vel redden, want de druk op hem is groot. Hij is er de afgelopen jaren niet in geslaagd om de ‘parvenu’s’ buiten te vegen. Hoewel de beweging naar verluidt geen putsch wil plegen op de partijtop, is het duidelijk dat ze de voorzitter achter de veren zit om paal en perk te stellen aan de schandalen. De eerste opdracht is duidelijk: Mayeur en Peraïta buitenzetten.

Magnette

Dat Di Rupo na Publifin al een aantal maatregelen door het partijbureau joeg, zoals de beperking van de mandatencumul en de plafonnering van vergoedingen, maakt weinig indruk. De voorbije maanden gingen binnen de PS stemmen op dat hij zijn plaats moest overlaten aan een jongere voorzitter die de vernieuwing kan belichamen. Daarbij wordt in de eerste plaats gedacht aan de huidige nummer twee van de socialisten: de Waalse minister-president Paul Magnette. Sinds zijn verzet tegen het CETA-handelsakkoord is zijn populariteit enorm toegenomen.

"Als Magnette nog lang wacht, wordt hij geen voorzitter van een partij, maar van een puinhoop", zegt Gerlache. Dat de voorzitterswissel op zich laat wachten, komt omdat iedereen binnen de PS beseft dat dat geen mirakeloplossing is. Voorzittersverkiezingen zouden de partij nog verder kunnen destabiliseren. Op een jaar van de gemeenteraadsverkiezingen staat niemand daarvoor te springen.

Zelf reageert Di Rupo laconiek. "Ik heb geen enkel probleem met deze beweging", laat hij weten via zijn woordvoerder Karim Ibourki. "Iedereen die verandering wil, is welkom." Naar eigen zeggen ziet Di Rupo geen bedreiging, maar een versterking in de demarche. "Ik heb veel vrienden in deze beweging. Ze zeggen dat ze de bedoeling hebben om de hervormingen binnen de partij te steunen. Ik kan dat alleen maar steunen."

Geen ontslag

Maar hoe erg meent hij dat? De eis van Vervoort om Mayeur en Peraïta uit de partij te zetten, weigert hij alvast in te vullen. Dat kan niet, zegt Di Rupo, want hij is niet bevoegd. "Die vraag zult u aan de Brusselse federatie moeten stellen, niet aan mij." Het toont aan dat de centrale macht van Di Rupo bijzonder relatief is. Hij schuift de hete aardappel door naar de machtige federaties binnen zijn partij.

De partijvoorzitter loodste twee maanden geleden al 21 maatregelen voor een propere politiek door het partijbureau. "19 daarvan zijn nu in een decreet of een voorontwerp van decreet van de Waalse regering gegoten." Bovendien organiseert hij op 2 juli een bijzonder statutair partijcongres waar een cumulverbod voor alle partijmandatarissen moet worden goedgekeurd.

"In tegenstelling tot de meeste Nederlandstalige partijen zijn wij heel erg bezig met de decumul", klinkt het fijntjes. "Wij gaan er voluit voor. Ik vind het goed dat persoonlijkheden als Magnette en Vervoort nu naar voren komen om dat te steunen."