Sinds zijn eerste Tour-zege in 2013 stond de Keniaanse Brit nog nooit met zoveel vraagtekens aan de start van La Grande Boucle. In de Ronde van Romandië (eind april) kon hij niet overtuigen en ook de laatste test in de Dauphiné (begin juni) zorgde niet voor zekerheid. Froome eindigde er vier in het eindklassement, achter Fuglsang, Porte en Daniel Martin.

Toch maakt Froome zich schijnbaar niet druk. “Mijn voorbereiding gaat goed. Ik ben een beetje traag op gang gekomen, maar dat is altijd het plan geweest. Ik heb een drukke zomer voor de boeg met de Tour en nadien nog de Vuelta. Ook vorig jaar heeft een rustige start van het seizoen mij goed gedaan. Nu heb ik nog minder wedstrijden gereden, dus dat betekent hopelijk ook dat ik een pak frisser naar de Tour de France zal gaan. Om eerlijk te zijn: ik heb er van genoten om op de fiets te zitten, maar ook om tijd door te brengen met mijn familie. Het is heel leuk geweest om af en toe de knop om te draaien en thuis te zijn. Ik denk dat dit gezond voor mij is geweest. Het brengt me in balans.”

“Parcours ligt me minder dan de voorbije jaren”

Over het parcours maakt Froome zich iets meer zorgen. “Ik denk niet dat het parcours me even goed ligt dan de voorbije seizoenen. Dat zeg ik omwille van het gebrek aan aankomsten bergop en tijdritkilometers. Dat gezegd zijnde, betekent dat allicht dat het allemaal iets dichter bij elkaar zal liggen en leuker is voor de fans. Elke Tour is een andere wedstrijd. Ik kan niet teruggrijpen naar wat ik vorig jaar heb gedaan. Ik moet altijd proberen om beter te zijn, meer competitief te zijn. Uiteindelijk gaat het erom om dat ik de Tour win. Niet noodzakelijk hoe ik hem win. Maar als ik terugkijk naar de Tour de France van vorig jaar: de risico’s die ik nam door aan te vallen in de afdaling of mee te gaan met Peter Sagan in de waaieretappe maakte het allemaal interessanter. Zelfs voor mij. Het is leuk en brengt leven de brouwerij.”

Froome ziet twee sleuteletappes. “De negende rit met de beklimming van de Mont du Chat en de afdaling naar Chambery gaat belangrijk zijn. En de finish op de Izoard (rit 18). Dat is de zwaarste aankomst op een col van deze Tour en ligt ook boven de 2.000 meter. De Izoard is een gigantische berg. Maar ik denk niet dat de Tour gewonnen of verloren zal worden in één rit, maar door een combinatie van de drie weken samen.”

Porte wordt mijn belangrijkste rivaal

En de concurrentie? “Het is moeilijk om slechts één rivaal uit te kiezen. Richie Porte is er een van. Maar ook Nairo Quintana, Romain Bardet... En je mag Alberto Contador nooit afschrijven. Ik ga zeker genoeg werk op de plank hebben. Ik denk dat er zeker een dozijn renners is dat zichzelf een kans geeft om de Tour te winnen. Maar mijn belangrijkste rivaal is Richie Porte. Ik heb al lang gezegd dat Richie het potentieel heeft om de Tour te winnen, het is gewoon een kwestie van tijd vooraleer het hem lukt. Maar er zullen nog genoeg andere jongens zijn die de handschoen zullen opnemen. Het parcours is op het lijf geschreven van Romain Bardet, en hij heeft vorig jaar laten zien dat we hem serieus moeten nemen. Ik weet dat Quintana altijd gezegd heeft dat hij sterker is in de tweede grote ronde die hij rijdt, dus ik verwacht dat hij ook goed zal zijn.”