Soulwax neemt Werchter met drums en machines mee naar Planeet Deewee

 Voor wie er niet bij was op Werchter vandaag of een van hun andere recente optredens zag, het is quasi onmogelijk te beschrijven welk spektakel Soulwax op dit moment naar de festivalpodia brengt. Drie drummers: Igor Cavalera (van de Braziliaanse band Sepultura), Blake Davies (Turbowolf) en Victoria Smith (die al sessies speelde voor The xx en M.I.A.) zitten elk in een aparte kooi en drummen alsof hun leven ervan afhangt. Veel drummers zullen jaloers zijn op wat zij presteren, maar ongetwijfeld zijn er ook maar weinigen die dit verschroeiende tempo aankunnen.

Bassist Stefaan Van Leuven is het enige overgebleven originele lid, naast de broers, en ook Laima Leyton (de vrouw van Cavalera die samen met hem het dance-duo Mixhell vormt) speelt mee op synthesizer en zingt backing vocals. Daartussen staan de muzikale wizards uit Gent: Stephen en David Dewaele. In smetteloos wit hemd, schijnbaar onbewogen deze hele machinerie (bijna hun volledige From Deewee-studio wordt het podium opgesleept) te dirigeren.

Resultaat: een muzikaal hoogstaand en uniek project, waar de energie vanaf spat en dat niemand op de dansvloer onbewogen laat. Het woord trance is in deze context niet overdreven. Niet voor niets stonden ze vorige zomer met de embryonale versie van From Deewee in de Dance Hall van Pukkelpop geprogrammeerd.

Igor Cavalera begon er vanavond in zijn eentje aan, met loeiharde, strakke slagen en dan weet je dat de trein genadeloos vertrokken is, het startschot van een “vree wijs” dansfeest dat ruim een uur duurt.

Nummers worden langzaam aan opgebouwd naar een climax, lijken eindeloos te duren, vloeien naadloos in elkaar over (de broers Dewaele zijn immers niet enkel muzikant, maar ook dj). En dat allemaal terwijl de houten vloer van The Barn davert. Al moet het gezegd dat het Werchterpubliek maar traag op gang kwam. Al drie kwartier voor de start van het optreden was de tent goed gevuld, maar sommigen moesten blijkbaar eerst van de verbazing bekomen voor ze volledig konden opgaan in dit uiterst ritmische en eclectische spektakel.

In de loop van de set dunde het publiek dan ook nog eens spectaculair uit. Er was immers nog Alt-J op het hoofdpodium en misschien moest er ook nog iets gegeten worden voor de Foo Fighters eraan beginnen. Geen probleem: de vertrekkers hadden ongelijk. De overblijvers kregen alsmaar meer ruimte op de kolkende dansvloer. Het was kippenvel krijgen en zweten tegelijkertijd in The Barn. De Dewaeles serveerden Werchter een langgerekte trip.

Soulwax werd door Otto-Jan Ham aangekondigd als “de enige band die er echt toe doet” op deze editie Rock Werchter. Dat was misschien een tikkeltje overdreven, een tikkeltje maar. 

Het was geleden van rond de eeuwwisseling dat de broers Dewaele nog als Soulwax op Rock Werchter stonden. "Eigenlijk weten we niet hoe vaak we hier al hebben gespeeld," vertelde Stephen eerder op de avond op Studio Brussel en op Canvas.

Soulwax bracht deze keer een ploeg van 16 mensen mee. De band zelf bestaat uit 7 mensen. "We maken het onszelf niet makkelijk op het podium", gaat Stephen voort. "We spelen onder meer met vintage instrumenten. Weinig bands kiezen daarvoor. Telkens we op een festival spelen, komen ploegen van andere bands naar ons en nemen ze foto's van onze installaties omdat ze niet snappen waarmee we bezig zijn."

De instrumenten van Soulwax zijn zo gevoelig dat het soms foutloopt. Zo moesten de broers vorige week de start van een optreden 45 minuten uitstellen omdat een fout in de mengtafel was geslopen. "Het publiek had gelukkig veel geduld met ons."

De set die de broers op Rock Werchter speelden, verschilde weinig van de set die ze laatst op Best Kept Secret hebben gebracht, zo geven ze nog mee. "We hebben weinig tijd gehad om dingen te veranderen, maar tegen het einde van de zomer brengen we mogelijk iets heel anders."