“Ze hebben dit jaar echt geen zin in de belangstelling van de pers”, zegt de mevrouw van het woonzorgcentrum Ter Venne in Sint-Martens-Latem die de alle persvragen beantwoordt over hun kostbaarste bezit. “Misschien volgend jaar”, denk ik maar durf het niet te zeggen.

Hoe dan ook, Pieter en Paulus Langerock prijken nu al bijna twee jaar lang officieel in het Guinness Book of World Records als oudste mannelijke levende tweeling. De oudste tweelingbroers ooit waren de Amerikaanse Glen en Dale Moyer, die in 2000 de gezegende leeftijd van 105 jaar overschreden.

Het woonzorgcentrum wil geen info geven over de gezondheid van de broers “uit respect voor hun wens”. Toen ze twee jaar geleden de laatste keer journalisten toelieten in hun verblijf in het woonzorgcentrum was Paulus al twaalf jaar blind en zat Pieter in een rolstoel maar het was perfect mogelijk om nog een gesprek met hen te voeren.

Nooit getrouwd

Toen Pieter en Paulus als eeneiïge tweeling werden geboren in Dendermonde moest de Eerste Wereldoorlog nog uitbreken. Ze verhuisden kort daarna naar Gent, waar hun vader werkte als magistraat. De twee broers en hun oudere zus werden opgevoed in het Frans en lieten zich Pierre en Paul noemen. Paul werd net als zijn vader magistraat en zijn broer advocaat. Vijf jaar lang leefden ze gescheiden van elkaar maar daarna kwam Pierre zijn broer vervoegen in Oudenaarde.

Daarna zou de tweeling nooit meer van elkaars zijde wijken. Na hun pensioen trokken ze naar de statige ouderlijke woning aan de Coupure in Gent, waar ze tot hun honderdste bleven. “Wij hebben het altijd opperbest met elkaar kunnen vinden”, zei Paul twee jaar geleden tegen een journalist van De Standaard. “Logisch, wij zijn twee dezelfden.”

Alleen over vrouwen maakten we wel eens ruzie”, zei Paul Langerock, de babbelaar van de twee, toen ook. “Wij gingen veel uit vroeger, maar het klikte nooit tussen Pierre en mijn date of omgekeerd. Dus zijn we maar single en bij elkaar gebleven.”

Aangezien ze nooit trouwden en allebei kinderloos bleven, blijft het familiebezoek beperkt tot een nichtje dat af en toe langskomt en een uitzonderlijk bezoek van verwanten uit Canada, waar hun oudere zus heen trok met haar echtgenoot.

Glaasje bordeaux

Dat is niet zo erg want de broers hebben elkaar. Het liefst zitten ze samen in hun salon naast de slaapkamer waar hun bedden tegen elkaar zijn geschoven. Samen de krant lezend in een perfect maatpak (“handgemaakt door de beste kleermaker van Brussel”) en met een glaasje rode bordeaux wijn.

Dat dagelijkse glaasje wijn vervangt de fles whisky die ze lang, heel lang geleden wel eens deelden en is volgens de broers ook hun geheim om zo lang in leven te blijven. Samen met lichte maaltijden, geen vrouwen achternazitten, hard werken en punctueel zijn.

“Ik zou liefst samen sterven”, zei Pierre twee jaar geleden. “Ik ben bang voor de eenzaamheid maar ook voor inbrekers. Het woonzorgcentrum is op dat gebied vergelijkbaar met het justitiepaleis: iedereen loopt hier zomaar binnen en buiten. Met Paul erbij voel ik me veilig.”