De Decker staat centraal in het dossier-Kazachgate omdat hij zou gelobbyd hebben om de wet op de verruimde minnelijke schikking in 2011 in sneltempo goedgekeurd te krijgen. Chodiev en twee zakenpartners konden kort nadien van die zogenaamde afkoopwet gebruikmaken om vervolging in een fraudezaak te vermijden.

Kringen rond het Elysée hadden een team advocaten samengesteld om de problemen van Chodiev in ons land op te lossen. Dat zou helpen om commerciële deal tussen Parijs en Kazachstan te smeren. Dat team stond onder leiding van de Franse advocate Catherine Degoul en ook De Decker maakte er deel van uit.

Toenmalig justitieminister De Clerck bevestigde dat De Decker en Degoul op een zondag voor de goedkeuring van de wet bij hem thuis in Kortrijk waren langsgekomen. De Decker had de donderdag voordien, in de marge van de plenaire vergadering van de Kamer, om een dringend onderhoud verzocht. Het was pas op zondag dat De Clerck vernam dat De Decker hem over het lopend gerechtelijk dossier rond Chodiev kwam spreken.

“Van zodra hij me aansprak over een individueel gerechtelijk dossier heb ik duidelijk gesteld dat elke tussenkomst uitgesloten was”, verklaarde de CD&V’er. “Ik heb duidelijk gezegd dat een minister van Justitie niet kan en niet wil tussenkomen.” Op de ene of andere manier kwam dan de verruimde minnelijke schikking ter sprake. “Ik heb rond dat dossier geen enkel initiatief genomen, ik kende de stand van zaken niet. Ik heb toen afwimpelend gezegd dat ik me daarover moest informeren bij mijn kabinetschef.”

Twee dagen later ging De Decker onaangekondigd langs op het kabinet van de minister. Achteraf verklaarden zijn kabinetschef en -medewerker smalend dat De Decker had laten vallen dat hij door het Elysée was aangesteld. “Voor ons was dat verhaal afgesloten. Het was ondenkbaar dat we na zo’n ongepaste en onaanvaardbare tussenkomst iets zouden ondernemen.”

De Clerck bevestigde dat hij over de demarche van De Decker nooit met een woord heeft gerept. “Mocht ik iemand daarover aanspreken, dan zou ik die betrekken in iets dat onoorbaar is”, legde hij uit. Bovendien zat de affaire-Fortis nog vers in het geheugen. “De discussie over de scheiding der machten had nogal wat sporen nagelaten”, aldus De Clerck.