Twee jaar geleden keurde de provincieraad drie provinciale ruimtelijke uitvoeringsplannen goed waarbij permanente bewoning zou worden toegestaan in weekendhuisjes die aansluiten bij bestaande woonzones. Andere zones voor verblijfsrecreatie zouden dan weer een groene bestemming krijgen. Deze beslissing had vooral gevolgen voor Stekene, dat veruit het meeste aantal weekendhuisjes telt van de provincie. De Raad van State vernietigde in mei dit jaar deze plannen. Via een korte administratieve procedure treedt het PRUP nu toch opnieuw in voege nadat de provincie aan een aantal technische opmerkingen is tegemoetgekomen.

Waardeverlies

“Met grote gevolgen”, zegt Johan Van Barel van de actiegroep Recht Op Wonen, dat ijvert voor de belangen van de eigenaars van de weekendhuisjes. “De bewoners van de Koestraat, Papenstraat, Kolshoekstraat en Speelhof staan met hun rug tegen de muur. Wanneer het PRUP volgende maand in het Staatsblad verschijnt, moeten honderd gezinnen die er permanent verblijven in theorie hun woning verlaten zonder dat daar enige compensatie tegenover staat. Bovendien komen de recreatiewoningen in bosgebied te liggen, met drastisch waardeverlies tot gevolg”, aldus Van Barel.

Provincieraadslid Johan Van Duyse (N-VA) uit Stekene denkt niet dat de bewoners meteen uit hun huis gezet worden. “Ik begrijp natuurlijk de bewoners hun bezorgdheid, maar directe gevolgen zullen er niet meteen zijn na dit besluit.” Van Duyse hekelt evenwel het juridisch kluwen. “We zijn vooral rondjes aan het draaien. Wat de toekomst nu zal brengen, kan niemand meer voorspellen.”

Geen doemscenario

Ook Eric Vandaele van de actiegroep Stekene Verkocht, dat pleit voor een humaan uitdoofbeleid van de weekendhuisjes op lange termijn, gaat niet meteen uit van een doemscenario voor de permanente bewoners. “Het plan is hersteld in zijn oorspronkelijke vorm, met alle voor- en nadelen”, aldus Vandaele. “We zijn wel tevreden dat er eindelijk rechtszekerheid wordt gecreëerd.’

Het actie-comité Recht Op Wonen wil het hier niet bij laten. “We willen opnieuw bezwaar aantekenen bij de Raad van State”, zegt een strijdvaardige Van Barel. “Omdat de kostprijs van deze procedure al snel kan oplopen tot meer dan 10.000 euro, starten we een crowdfundingcampagne. Via deze weg hopen we het geld bijeen te krijgen.”