Schauvliege heeft in elk geval geluk: deze keer is er geen website waarop iedereen kan checken of hij nu grond heeft in ‘bebouwd’ of ‘niet-bebouwd gebied’. Dus kan er ook niets crashen. Geen enkel IT-tool is immers bestand tegen de Vlaming-met-baksteen-in-de-maag. Als die eens door heeft dat er online iets bestaat om zijn eigendom te beschermen is er geen houden meer aan. Dan moet alles plat. En na een online crash, volgt doorgaans ook een politieke knieval, dat weet ook iedereen.

Schauvliege zegt dat ze niemands bouwgrond wil afpakken. Dat zal wel, maar in de praktijk zal het toch moeilijker worden om nog zonder veel problemen te bouwen op een perceel ‘op den buiten’. Gelukkig is het vakantie waardoor het nieuws zich altijd wat trager verspreidt. Het nieuwsbericht waarin Schauvliege zelf die indeling bekend heeft gemaakt, dateert al van de Vlaamse feestdag. Het heeft geen enkele krant gehaald. Wellicht omdat alleen specialisten er nog iets van snappen. Maar een week later zijn de poppen dan toch aan het dansen. Vlaams parlementslid Lydia Peeters, die de boskaart in het nieuws kreeg, heeft nu een nieuw probleem geroken.

Ook de Confederatie Bouw en een professor van de Universiteit Hasselt zijn van hun stoel gevallen van verbazing. ‘Niet-bebouwd’ wil namelijk niet zeggen dat er nu niets is gebouwd of dat er straks niets meer mag worden gebouwd, maar wel dat je - als je er wil bouwen - moet bewijzen dat dit echt niet op een andere plek kan. Schauvliege - intussen immuun voor de zoveelste hetze - zegt dat Lydia Peeters moet ophouden met mensen bang te maken. Ze wil niemands bouwgrond afpakken. Dat zal wel, maar in de praktijk zal het toch moeilijker worden om nog zonder veel problemen te bouwen op een perceel ‘op den buiten’.

Dat ‘niet-bebouwde gebied’ is trouwens een pak groter dan je zou denken. Volgens de Confederatie Bouw kan dat in sommige gemeenten oplopen tot de helft van de bouwgronden. Dat ruikt dan toch naar een boskaart bis en dat is jammer. Want Schauvliege heeft groot gelijk dat ze de open ruimte wil beschermen. Want daarmee zijn we in Vlaanderen wel heel kwistig omgesprongen. Overal staat wel iets in de weg. Maar als je dit land wil opkuisen, heb je toch heel stevige regels nodig en die zijn er niet. Misschien moet ze eerst beginnen bij wat iedereen verstaat en dat is de portemonnee. Hoe kan je een lap grond aan een eindeloos lang lint inruilen voor bouwrechten in een goed uitgebouwd centrum? Nu zijn er toch ook genoeg mensen die na een leven in een villa kiezen voor een flatje in de stad. Zolang bus, winkel, dokter en café maar in de buurt zijn. Daar betalen ze dan ook nog graag te veel voor.