Het (geslaagde) experiment van Tomorrowland: de liveband
"Gaan we eens vreemdgaan?", moet iemand van de organisatie voorgesteld hebben aan de brainstormtafel van Tomorrowland 2017. "Waarom programmeren we deze editie geen liveband?"
Niemand associeert Tomorrowland met gitaren, laat staan met synthesizers – klassieke instrumenten zijn er exotischer dan Georgiërs. In het verleden speelden The Subs en Bob Moses al eens live in De Schorre, maar zij deden dat met beperkte middelen en zonder de massaproductie van de doorsnee popband.
Oscar & The Wolf was de allereerste grote liveband in de geschiedenis van Tomorrowland, en dat zorgde zowel voor verwarring als euforie. “Eindelijk, een artiest die het zonder usb doet”, grinnikte iemand in het persdorp. Het was inderdaad verbazingwekkend om eindelijk eens dat heilige vierletterwoord op de affiche te zien staan: live.
Die verbazing zou alleen maar groter worden. Het was kwart voor tien toen techniekers een drumstel en keyboards naast een enorme dj-booth installeerden. Het was haast te absurd voor woorden dat er een gat van vijf à zes meter gaapte tussen drummer Claudio Arduini en toetsenist Ozan Bozdag. Maar goed, er waren instrumenten. Dat alleen al was een overwinning, en een reden om de Tomorrowlandontmaagding van Oscar & The Wolf mee te maken.
Proefkonijn
Oscar & The Wolf was het ideale proefkonijn voor dit experiment, omdat de Belgische band elegant koorddanst tussen pop-, rock- en dancefestivals. Ze waren de juiste band op de juiste plek en dat werd meteen duidelijk met het opzwepende ‘So Real’ en ‘The Game’. Eerlijk? Elke dj, die de nieuwe singles van de band rond Max Colombie zou draaien, zou extatische People of Tomorrow in ruil krijgen.
Een liveband programmeren was overduidelijk een upgrade voor Tomorrowland, al was het voor Oscar & The Wolf zelf een downgrade. Colombie, die anders zo graag over het podium kronkelt, moest het zonder catwalk doen en kroop daarom regelmatig op de lullig geplaatste dj-booth, die voor Dimitri Vegas & Like Mike bestemd was. En ook zijn nieuwe, indrukwekkende lichtshow was niet welkom in Boom.
Dat laatste was niet eens zo erg, omdat Tomorrowland qua spektakel met kop en schouders boven de concurrentie uitsteekt. De Belgische zanger streek neer in een tent vol psychedelische led-schermen. Oscar & The Wolf was zondagavond een lust voor het oor én oog.
Sfeer boven smaak
"Ze hadden hen vroeger moeten programmeren", zuchtte een dertiger halverwege het concert. "MATTN (eerder op de dag in dezelfde tent, elv) zorgde voor meer sfeer." Juist, we waren bijna vergeten dat sfeer hier hoger in de rangorde staat dan smaak. Zonde.
Was het publiek van Tomorrowland dan wel klaar voor een liveband? Het was vreemd genoeg niet over de koppen lopen, en in het begin reageerde het publiek nogal mak. Max Colombie probéérde er schwung in te krijgen. Hij bespeelde het publiek, fluisterde hen lieve woorden toe, maar het duurde uiteindelijk een halfuur voor de volle tent uit zijn voegen barstte.
Ergens hopen we dat Tomorrowland een livepodium zal introduceren
Met dank aan het slotakkoord, met ‘Princes’ en ‘Strange Entity’, dat zo opzwepend en bombastisch was dat we de indruk hadden dat we bij Oscar & The Wolf op Rock Werchter stonden. En daar zaten we net op te wachten. We durven na dat speciale gevoel zelfs beweren dat Tomorrowland klaar is om de volgende stap te zetten.
Ja, ergens hopen we dat Tomorrowland volgend jaar een livepodium in het leven roept, met opwindende en opkomende (elektronische) liveacts. Durven! Doen!
