Sylvia Dingemans runt De Herk al sinds 1991, maar ze herinnert de overgang van een job zonder uitzicht naar De Herk nog alsof het gisteren was. “Ik had als studente in De Herk gewerkt. Nadat ik afscheid had genomen, belde de patron me op. Of ik niet terug wilde komen. Ik wilde dat alleen als hij de zaak zou verkopen. Een paar uur later deed hij een voorstel.

De Herk was toen allesbehalve een restaurant. “Het was een café zoals er wel meer waren in deze buurt. Er waren gewoon geen restaurants aan deze kant, mensen gingen niet zo vaak uit eten als vandaag.”

Maar trouw aan haar missie duwde ze De Herk gaandeweg in een andere richting. “Ik begon met broodjes kaas, hesp, salami en zorgde voor hapjes. Intussen liep Sylvia kokschool, want de ambitie reikte wel verder dan een Portie Gemengd. “Ik ben stilaan beginnen koken. Dat deed en doe ik nog altijd op mijn eentje. In het weekend komt er wel een afwasser bij.”

Rode en groene loper

Dat is nodig, want in het weekend is het, zoals overal, wat drukker. Toch moeten klanten De Herk vinden op de klassieke manier. “Ik heb geen tijd voor sociale media, dus leg ik in de winter een rode, in de zomer een groene loper tot op straat. Daarnaast staat een schrijfbord met onze suggesties en een paar vaste gerechten uit het menu. Dat trekt mensen aan. En dat is nodig ook, want we hebben geen gevel, we liggen verscholen achterin.” Dat ‘achterin’ is wel de moeite waard: een verdoken terras in een historisch decor, verwarmd op simpele vraag.

www.deherk.be, Reyndersstraat 33, Antwerpen