Trouwere werknemers vind je niet: Paul werkte van zijn 15de tot zijn 65ste bij dezelfde werkgever

© jvdv

“Ik heb niet veel geslapen na het verrassingsfeest voor mij”, getuigt Paul De Clercq op zijn 65ste verjaardag. Vanaf zijn vijftiende werkt hij bij Bandencentrale Cosyns en pendelt hij tussen de vestigingen in Hamme en Buggenhout.

Jan Van de Velde

Op zijn laatste werkdag verraste zaakvoerder Werner Cosyns de trouwe werknemer nog maar eens met een huldiging in zijn vertrouwde bandenwerkplaats. “Het is uitzonderlijk dat iemand zijn hele leven, een halve eeuw lang, voor dezelfde firma werkt”, stelt Cosyns. “We krijgen vaak jonge sollicitanten over de vloer die zich aanbieden met een waslijst aan werkgevers op hun cv. Ze worden door interimkantoren aangemoedigd om te shoppen van de ene werkgever naar de andere. Paul is een schoolvoorbeeld van iemand die in hetzelfde bedrijf gedurende zijn hele beroepscarrière een massa technische kennis en ervaring heeft opgebouwd. Hij heeft zich gedurende vijftig jaar met hart en ziel ingezet voor onze zaak. De vertrouwensband en de waardering zijn wederzijds”, zegt Cosyns.

De bandencentrale werd zestig jaar geleden opgericht door André Cosyns en zijn echtgenote Francine Verhaegen. “Met Paul was het altijd zeer aangenaam werken”, zegt het bejaarde koppel. “Hij heeft geleefd voor ons bedrijf. Het ontroert ons van hem met pensioen te zien gaan.”

“Blijven plakken in café”

Paul wil liever niet te veel in de belangstelling staan. Na een tijdje ‘ontdooit’ hij toch. “Toen ik hier op een zaterdag als vijftienjarige begon aan mijn leercontract, werkten we nog 45 uur per week”, zegt hij. “Ik leerde vlug de stiel en was dan ook blij om na vier jaar een vast contract te krijgen. De band met André en Francine en later met hun zoon Werner is altijd zeer warm geweest. De familie stond steeds voor mij klaar bij problemen. Toen ik aangereden werd met de fiets, hebben zij alles geregeld. Ze konden me zelfs vergeven dat ik ooit in een café bleef ‘plakken’ en de depannageklus vergat. Het afscheid doet pijn, maar Werner mag in de toekomst op mij blijven rekenen om eens bij te springen”, besluit Paul.

Aangeboden door onze partners

Hoofdpunten

Aangeboden door onze partners

Beste van Plus

Lees meer

Meest Gelezen