Dansend de wereld zien met Baloji
Geen betere advocaat voor eigengereide muziek dan Baloji. Geboren in het Congolese Lubumbashi, verhuisd naar Oostende, en dan verkast naar Luik, toen hij vier was. De boomlange rapper brengt r&b, hiphop, reggae en soul samen met afrobeat.
Rasartiesten die het zonder de steun van een groot label doen, maar zelf hun eigen weg vinden. Ze zijn niet dik bezaaid, maar Baloji (38) mag veel pluimen op zijn eigen breed omrande hoed steken. De Congolees-Belgische rapper zet de furie en furore van zijn begindagen bij het Luikse collectief Starflam om naar een persoonlijk en meer funky verhaal.
Eentje dat hem terug naar zijn roots in Congo bracht, waar hij inspiratie opdeed en met plaatselijke muzikanten heden en verleden combineerde. Dat verhaal begon in 2004, toen Baloji (wat staat voor 'man van de wetenschap') een brief van zijn biologische moeder uit Lubumbashi kreeg. Hij was indertijd door zijn vader (eigenaar van Hotel Impala, zoals zijn album heet) meegenomen naar België, en zo werd het contact met zijn moeder afgesneden. Alle vragen die ze hem bij het terugzien stelde, probeerde hij via Hotel Impala te beantwoorden.
Elke nieuwe stap, elke nieuwe plaat van Baloji is een interessante ontdekkingstocht. Hij neemt je mee naar zijn wereld. Durft die ook te prijzen, maar evenzeer de pijnpunten bloot te leggen. Zijn 'Tout ceci ne vous rendra pas le Congo' is een beklemmende jeugdherinnering, met als begeleiding percussie en verre Congolese stemmen. Later slaat het nummer om in een swingende seventiessoundtrack, waarop de rapper verbaal loos kan gaan. Baloji neemt maskers af. Hij predikt soms, maar zoekt ook dansbare wegen op, zoals op zijn jongste EP 64 Bits & Malachite.
Enkele maanden geleden bekende de zanger al aan deze krant druk bezig te zijn met een opvolger. Die komt dit najaar uit, en wordt weer helemaal iets anders: een conceptalbum. Een verhaal met een belangrijke rol voor twee Congolose vertellers. "Ik zou graag hebben dat mensen ze uitluisteren in one take, een beetje zoals het album Lovesexy van Prince", vertrouwde Baloji ons toe.
Wie Baloji live aan het werk ziet, is gegarandeerd verkocht. De rapper brengt wat in beweging. Zo ook toen hij vier jaar geleden op het Rolling Stone-feest op het Californische Coachella-festival speelde. In het publiek: niemand minder dan Bono. De Ierse zanger werd door Balo meteen op het podium gehaald om mee te komen zingen.
Baloji timmert - we vallen in herhaling - zelf aan zijn eigen weg. Welke andere Belgische artiest heeft al op het podium van de legendarische Londense Royal Albert Hall gestaan? En de Britse pers is dol op hem. The Telegraph gaf zijn Kinshasa Succursale de volle vijf sterren. The Guardian noemt hem dan weer "een punkpriester die funk en ragga samenbrengt". Omdat de zanger zich vaak in het kruis grijpt en haast al pogoënd over het podium beweegt. Waarmee hij het publiek alsmaar wilder doet dansen. En het mooie is dat hij ook daarmee gemeenschappen samenbrengt. Wij stonden zelf al in de Brusselse AB onze heupen te bewerken tussen jonge zwarte koppels, Marokkanen uit Molenbeek en Borgerhout, en zich in het zweet werkende Vlaamse mama's. L'union fait la force, jazeker!
Meer dan reden genoeg om volgend weekend af te zakken naar de Antilliaanse Feesten in Hoogstraten. Een smeltkroes aan klanken die omslaat in een dansfeest staat er gegarandeerd op het menu.
Baloji staat zaterdag 12/8 op de Antilliaanse Feesten in Hoogstraten.