Kijk, mama: kijken zonder kabel

Ward Verrijcken is filmreporter voor VRT NWS. (te volgen op twitter via @filmWard)

Binnenkort moet ik letterlijk mijn zetel niet meer uitkomen voor mijn werk. Ik volg voor de VRT Nieuwsdienst naast films ook tv-reeksen, en vandaag zijn we te weten gekomen dat er een nieuwe speler op die markt komt. Een “zender” met een klinkende naam: Facebook Watch.

Deze week kunnen een select aantal Amerikaanse gebruikers via een zogenaamde “tab” op Facebook kijken naar filmpjes allerhande, meestal bij mekaar gesprokkeld van andere media-websites, maar ook naar een wekelijkse live baseball-wedstrijd én, vanaf 28 augustus, naar “original programming”. Tussen de lijnen kan je lezen dat Facebook, met z’n 1,9 miljard gebruikers, binnenkort de concurrentie aangaat met traditionele tv-zenders en streaming-diensten à la Netflix.

Stel: Mark Zuckerberg weet als über-producent een populaire reeks genre “House of cards” te bedenken, dan kan hij daar potentieel een wereldwijd publiek mee bereiken met een slordige, ik zeg maar wat, 50 miljoen kijkers per aflevering. Grofweg vijf keer de bevolking van België.

Volgens nieuwe media-expert Jo Caudron zal de concurrentie voor een klassieke zender als onze VRT bulldozer-proporties aannemen: “Het gerucht gaat al een tijdje dat Facebook zo’n 3 miljoen dollar per aflevering van een nieuwe reeks wil investeren. Wat is het budget van een aflevering van een topserie hier in Vlaanderen? Maximum 400.000 Euro. Die reeks van Facebook gaat er dus héél goed uitzien én het wordt uiteraard Angelsaksische content.”

Maar het blijft niet bij fictie. Facebook wil ook documentaires en talkshows maken, en sportrechten kopen. Het volgende WK badminton (of tafeltennis, dat wil Caudron even kwijt zijn) is exclusief op Facebook te zien. Het is niet ondenkbaar dat vergelijkbare technologiereuzen als Apple en Google ook gaan meebieden op sportrechten.

Wat betekent dat voor een Telenet of een Proximus die lokaal nog de meeste sport aanbieden aan de kijkers? Caudron is formeel: “Voor die Belgische bedrijven is dat dramatisch.”

Let wel: voorlopig is Facebook Watch buiten de VS niet te bekijken. Maar echt lang gaat de letterlijke verovering van de wereld niet op zich laten wachten, binnen een maand of zes kan het al zover zijn, schat Caudron: “Zulke ‘rollouts’ zijn niet direct wereldwijd. De technologie is er wel, maar de content nog niet. Zo moet er voor al die andere landen buiten Amerika eerst ondertiteling gebeuren.”

Toch is het duidelijk: vluchten kan niet meer. Het klassieke tv-kijken via een kabel, met de zapper in de hand, is ten dode opgeschreven. Binnenkort bestaat ons zenderpakket uit een collectie apps op onze tablet of smartphone, en ‘casten’ we de programma’s naar onze smart TV als we een grotere scherm-ervaring willen. Fijn zo, voor een veelgebruiker als ikzelf, onderlegd in het aanwenden van internetapplicaties.

Voor de generaties die met de smartphone opgroeien zal dat allemaal heel snel behapbaar zijn. Maar wat met mijn ouders, bijvoorbeeld, die nog lineair willen kijken? “Zo lang die mensen leven en consument zijn,” stelt Caudron droogweg, “gaan klassieke tv-kanalen blijven bestaan.” Lees: wanneer die dinosaurussen eindelijk zijn uitgestorven, gaat TV helemààl wireless.

Nog een bezorgdheid van deze professionele bingewatcher: hoeveel apps ga ik uiteindelijk nodig hebben om alles te zien wat ik wìl zien? Wordt dat geen doolhof binnenkort op mijn tablet? Komt er geen Spotify van de televisie aan, die alle tv-content groepeert?

Jawel, zegt Caudron, en hij omschrijft zo’n dienst als een “aggregator”. “Apple is de beste kanshebber om zo’n ‘video content app’ te ontwikkelen en boven alle andere apps te leggen. Aan die dienst vraag je dan: ik wil een Italiaanse romantische komedie zien, en die aggregeert de juiste content uit de apps van Netflix, HBO, Facebook en alle anderen.”

Gelukkig maar. Hoe minder ik zélf moet nadenken om te kijken, al dan niet in opdracht van mijn VRT-bazen, hoe beter.