De speurders bijten al iets meer dan een jaar hun tanden stuk op de plotse verdwijning van Jean Vercarre (68) uit Wetteren. De zestiger – vader van twee volwassen zonen – verdween half juni vorig jaar. Zogezegd voor enkele dagen naar Aken in Duitsland. Sindsdien zag niemand hem ooit terug. Vreemd was bovendien dat ook zijn partner, Rolande V.R. (66), van de aardbodem verdwenen leek.

Pas enkele maanden later, in september, kwam er schot in het onderzoek. De politie slaagde er toen in om Rolande V.R. in haar wagen te arresteren. Bleek dat ze al was ondergedoken in Frankrijk op het moment dat Jean Vercarre verdween. Toen ze die dag in september terugkeerde naar hun woning werd ze meteen in de boeien geslagen, samen met een Roemeen die haar vergezelde.

Enkelband

De onderzoekers zijn er rotsvast van overtuigd dat Rolande V.R. achter de moord op Jean Vercarre zit en dat ze zijn lichaam vermoedelijk heeft laten verdwijnen. De vrouw werd daarom meteen in de gevangenis opgesloten op verdenking van moord. Maar na bijna een jaar voorhechtenis heeft de kamer van inbeschuldigingstelling (KI) in Gent donderdag geoordeeld dat haar opsluiting in de gevangenis niet langer nodig is. Ze blijft nog steeds verdacht en de hechtenis blijft gehandhaafd. Maar ze mag die voortaan thuis uitzitten onder elektronisch toezicht. Ze mag haar woning op geen enkel moment verlaten tenzij ze daar toestemming voor krijgt. “Een zeer moedige en terechte beslissing”, reageert Nina Van Eeckhaut, de advocate van Rolande V.R.

Zij pleit er al een jaar voor dat haar cliënte zou worden vrijgelaten omdat er volgens haar geen enkele aanwijzing is dat Rolande V.R. verantwoordelijk is voor de dood van haar man. “Mijn cliënte blijft bij de stelling dat haar man zelf vertrokken is. Ze heeft het bovendien erg moeilijk gehad in de gevangenis. Haar gezondheid is enorm achteruitgegaan en ze moet dringend geopereerd worden.”

De advocate benadrukt dat het gerecht alle garanties heeft dat Rolande V.R. ter beschikking blijft van het onderzoek. “Mijn cliënte zit de voorhechtenis gewoon thuis uit. Door de enkelband zit ze eigenlijk opgesloten in haar eigen huis.”

180.000 euro

Rolande V.R. schreeuwt al vanaf dag één haar onschuld uit. Ze verklaarde aan de speurders dat Jean Vercarre ergens op deze aardbol een nieuw en rustiger leven is begonnen nadat hij revalideerde van een hersentumor. “Hij heeft de dood in de ogen gezien en dat heeft op hem een enorme indruk achtergelaten. Hij wou gewoon vergeten worden”, klinkt het in haar verklaringen.

Maar daar geloven de onderzoekers niets van. Na haar vlucht voor de politie troffen speurders 40.000 euro cash in haar wagen aan. Slechts een fractie van de 180.000 euro die verdween van hun bankrekeningen voor de verdwijning van Jean Vercarre. De politie kon intussen 90.000 euro recupereren. Maar waar de overige 50.000 euro naartoe is, blijft – voor zover bekend – een raadsel.

Het gerecht houdt al een jaar lang de lippen stijf op elkaar over het onderzoek. Feit is dat er sterke aanwijzingen van schuld moeten zijn. Anders kan je iemand niet een jaar lang in de gevangenis laten opsluiten. Maar het lichaam van Jean Vercarre is nog steeds compleet spoorloos. Grootschalige zoekacties hebben nooit iets opgeleverd. Met grote middelen werden de verschillende woningen van het koppel, inclusief tuinen en waterputten, uitgespit op zoek naar sporen van de vermiste man. Ook een leegstaand café in Beveren, dat Vercarre als opslagplaats gebruikte, werd opengebroken. Maar telkens tevergeefs. De laatste zoekacties dateren ondertussen al van meer dan een half jaar geleden. Het is dus af te wachten hoe het onderzoek nu voort zal evolueren en of het gerecht voldoende bewijzen kan sprokkelen om Rolande V.R. alsnog voor de rechtbank te dagen.

Zonder lijk zelden gerechtigheid

Nathalie Geijsbregts

Het is ondertussen 26 jaar geleden dat de toen tienjarige Nathalie Geijsbregts uit Leefdaal spoorloos verdween. Na al die tijd blijft het een raadsel wat er is gebeurd met het meisje. Ze werd het laatst gesignaleerd in een grijze Toyota aan een bushalte. Haar naam dook de daaropvolgende jaren geregeld op, vooral toen seriemoordenaars als Marc Dutroux en Michel Fourniret werden opgepakt. Het meest concrete spoor leidde naar vrachtwagenchauffeur Michel Stokx, die eind jaren 80 twee jongens en een meisje vermoordde. Maar concrete bewijzen voor de moord op Nathalie werden nooit gevonden.

Elke Wevers

Elke Wevers verdween op 9 december 2010. De toen 32-jarige secretaresse vertrok ’s morgens rond 7.30 uur te voet aan haar woning in Neeroeteren. Sindsdien ontbreekt elk spoor. Alle zoekacties van politie en familie ten spijt, is de vrouw nog steeds spoorloos. Ondertussen heeft privédetective Ben Zuidema (80) zich op de zaak gestort. Hij beschuldigt de toenmalige buurman van Elke Wevers, een loodgieter en vader van twee kinderen.

Britta Cloetens

Britta Cloetens (25) uit Wilrijk verdween op 23 april 2011 nadat ze een bezoek had gebracht aan de Honda-garage waar Tijl Teckmans werkte. Na maanden van ontkenning gaf hij toe dat hij verantwoordelijk was voor haar dood, ook al was dat niet zijn bedoeling. Hij zei dat hij het kofferdeksel van zijn Honda Civic op haar hoofd had laten terechtkomen, uit pure frustratie en woede omdat ze geen seks met hem wilde hebben. Ze was volgens hem op slag dood. Hij had haar daarna “ergens” in de Ardennen gedumpt, maar kon zich niet herinneren waar. Teckmans werd twee jaar geleden veroordeeld tot dertig jaar cel. Maar het lichaam van Britta werd nog altijd niet teruggevonden.

Maddy Hollanders

Maddy Hollanders was 13 jaar toen ze in augustus 1976 in Antwerpen verdween. Moordenaar Claudy Pierret is altijd verdachte nummer één geweest. Maddy was zijn toenmalig stiefschoonzusje en hij was de laatste die haar in leven zag. Pierret heeft altijd beweerd dat hij Maddy op een honderdtal meter van het appartement van haar moeder heeft afgezet. Maar er is nooit meer iets van haar vernomen. Haar lijk is ook nooit gevonden. Op zijn assisenproces in 2011 voor de lustmoorden op twee vrouwen uit het Waasland kreeg Pierret twintig jaar cel. Voor de moord op Maddy is hij bij gebrek aan bewijs nooit in verdenking gesteld. Haar ouders reageerden na zijn veroordeling wel opgelucht “dat deze moordenaar eindelijk werd gestopt”.