Veteraan André Brasseur (76) pakt de Marquee in met aanstekelijk enthousiasme

Ook als u André Brasseur niet kent, is de kans groot dat u een van zijn instrumentale muziekjes, die gretig opgepikt werden als intro's van radio- en tv-programma's, toch herkent. Na enkele decennia uit de belangstelling is de zeventiger uit het zuiden van het land helemaal terug, met dank aan Jan Delvaux en Jimmy Dewit van "Belpop Bonanza", die hem opnieuw onder de aandacht brachten.

Op het middaguur is er nog geen sprake van een volle Marquee, maar de tent raakt toch al snel aardig gevuld met nieuwsgierige festivalgangers. En wie komt, die blijft ook. Want Brasseur en zijn vijfkoppige band zorgen voor het eerste feestje van de dag. Dat is te danken aan het aanstekelijke enthousiasme van de orgelmuzikant, maar ook aan de swingende, jazzy set.

Het bronmateriaal mag dan uit de jaren 60 en 70 dateren, dankzij de jonge begeleidingsgroep (bas, gitaar, drum, blazers) hebben wij niet het gevoel 50 jaar terug te keren in de tijd. Integendeel, de eerder "brave" deuntjes die je op YouTube kan terugvinden, krijgen live een eigentijdse invulling, en Brasseur laat alle ruimte aan zijn muzikanten om te schitteren.

De veteraan, sinds vandaag de oudste Pukkelpopartiest, vindt het "formidable" en geniet er zichtbaar van om het publiek aan te vuren. Tijdens zijn -nochtans instrumentale- wereldhit "Early bird" vraagt hij om mee te zingen met het refrein. Nadat hij afscheid heeft genomen, schreeuwt het publiek om meer, en dat krijgen we ook, met nog een keer "Early bird".

Onder een oorverdovend "merci André" verlaat Brasseur het podium. "We zien elkaar terug. Je vous aime", zegt hij. Nee, deze rasartiest is niet van plan om snel weer op pensioen te gaan. En dat hij de tijd van zijn leven beleeft op Pukkelpop, blijkt ook uit het interview dat we met hem hadden na afloop van het optreden (zie onder).