In Vlaanderen wonen twee soorten mensen: fans van Bart Peeters, en mensen die Bart Peeters nog nooit live hebben gezien. Ik heb in mijn jonge leven al honderden concerten meegemaakt. Maar de Boechoutenaar steekt tijdens liveconcerten met zijn combinatie van vakmanschap, enthousiasme en songschrijverstalent met kop en schouders boven de concurrentie uit. Enkel Bruce Springsteen is naar mijn smaak minstens even goed.

De ster uit Boechout maakt nochtans niet overal vrienden. “Do you believe in love, peace and understanding? Awel, ikke niet! Toch niet als het over deejays gaat”, zei de zanger bij het begin van zijn protestlied ‘Leve de deejays’. “Ik ben dit jaar nochtans naar Tomorrowland geweest. De organisatie had me uitgenodigd, zodat ik op andere gedachten zou komen. Ik ben onder druk van mijn gezin gegaan – mijn dochters wilden daar nu eenmaal graag naartoe – maar zelf heb ik er weinig aan gehad. Ik dacht dat er honderd Scandinavische topmodellen met blote borsten zouden rondlopen, maar niets van dat. Ik kreeg enkel een lege backstage te zien, met daarin de Nederlandse deejay Martin Garrix. Hij was van de zenuwen op zijn USB-stick aan het bijten, die hij tijdens zijn set in een computer moest steken.”

Neen, tussen de deejaywereld en Bart Peeters komt het wellicht niet meer goed. Zelf speelt hij liever live op een gitaar, een ukelele of twee lepels. Met dat keukengerei zette hij het nummer ‘Onzen Blackie’ in, over een krolse kater die op een onfortuinlijke wijze om het leven komt. Peeters splitste zijn show op in twee delen. In het eerste deel kwamen minder bekende nummers aan bod. Na de pauze passeerden alle hits. Die ‘minder bekende nummers’ zijn natuurlijk relatief. Liedjes als ‘In de plooi’ en ‘Op de groei’ werden vaak op de radio gedraaid, en konden dus op heel wat meezingambiance rekenen. Maar Peeters verraste ook geregeld. Door ‘Zeester met koffie’ te spelen bijvoorbeeld, een van zijn eerste singles. Dat lied is een vertaling van ‘Starfish and coffee’ van Prince, en werd dus gebracht als eerbetoon aan de onlangs overleden purperen hoogheid.

Paraplu gejat

Bart Peeters trakteerde het publiek ook op nieuwe nummers, zoals ‘Brood voor morgenvroeg’ en ‘Disco’. En hij speelde ook ‘De grote scheidingssong’, een lied dat hij naar eigen zeggen de ochtend zelf had geschreven, na het lezen van de krant. In de tekst ging het over de Brexit, maar ook over veel andere dingen die mislopen. “Zelfs Rihanna heeft ambras met haar publiek”, knipoogde Peeters naar het desastreuze optreden van de popprinses op Pukkelpop.

Wie al tien keer naar een optreden van deze lichtjes geflipte zanger is gaan kijken, weet dat er zelfs dan nog verrassingen zullen komen. Dit keer toonde Peeters zich zowaar een beetje slechtgezind omdat het niet regende. “De weerman had nochtans gezegd dat het zou gieten”, zei Peeters. “Ik heb ooit een fantastisch concert van The Kinks gezien in Werchter. Het regende toen heel hard, en zanger Ray Davies kwam uit solidariteit in het publiek staan.” Waarop Peeters het publiek indook, een paraplu van een toeschouwer jatte, en er een potsierlijk dansje mee deed. De toeschouwer kreeg zijn kleinood gelukkig terug, maar moest hem zelf weer opvouwen. De onhandige Peeters kreeg het niet klaar.

Olympisch zwemrecord

Dat belette hem niet om even later te zwemmen over de hoofden van het staande publiek. “Ik wil hier het Olympisch Record Zwemmen in het Rivierenhof verbeteren”, grapte de zanger. Het publiek liet hem gewillig over zich heen komen, maar vroeg zich luidop af of die brave Bart nu niet een beetje té gek geworden was.

De klassieker ‘Heist-aan-zee’ was uiteraard een voltreffer. In die mate zelfs dat het publiek na de eerste bis – waarin zangeres Tutu Puoane kwam opdraven voor de ballade ‘Dicht bij mij’ – het refreintje van ‘Heist-aan-zee’ neuriede als teken dat het een tweede bis zou appreciëren. Die kwam er, met onder meer een prachtige cover van ‘To make you feel my love’, een nummer van Bob Dylan dat bekender is in de versie van Adele.

Peeters was alweer schitterend. En dat zal hij op zondag 21 en woensdag 31 augustus in het Rivierenhof ongetwijfeld ook zijn.