De komende maanden staat de privatisering van Belfius op de agenda, maar ook alle andere overheidsparticipaties worden onder de loep genomen, dus ook die in Proximus, Brussels Airport en de NMBS.

“Het is logisch dat we ook de NMBS onder de loep nemen. Er vloeit veel belastinggeld naar toe en het is almaar belangrijkere speler in de economie”, zegt Van Overtveldt. “Ik ben voorstander om zaken die al heel lang lopen zoals ze lopen met een kritische blik te bekijken.”

De minister benadrukt wel dat een privatisering van de NMBS momenteel “nog niet aan de orde is”. “Laat ons alles rustig bekijken. We gaan de kar niet voor het paard spannen. Eerst komt de analyse, dan pas de conclusies.”

Kerntaken

Dat zegt ook Charles Michel zelf. “Het is logisch en een kwestie van gezond verstand dat de regering bestudeert hoe de financiële situatie van onze overheidsbedrijven kan evolueren”, verduidelijkt zijn woordvoerder.

“In het kader van het dynamisch beheer”, is het volgens het kabinet van de eerste minister de bedoeling na te gaan wat de aandelen waard zijn en hoe ze eventueel zouden te gelde kunnen worden gemaakt. Wel benadrukt de woordvoerder dat de verkoop van aandelen rekening moet houden met “strategische, financiële, economische en sociale belangen”.

Wat de NMBS betreft, “houdt de regering zich aan het regeerakkoord waarbij de talrijke activiteiten via dochterondernemingen van de NMBS en Infrabel worden getoetst aan de kerntaken en afgebouwd waar nuttig. Een privatisering van de NMBS is dus niet aan de orde”, besluit de woordvoerder.

British Rail

Actiegroep ‘Openbaar vervoer nu’ is alvast radicaal tegen een mogelijke privatisering van de openbare vervoersmaatschappij. “Eerst legt men het bedrijf plat door het kapot te besparen en dan wanneer het niet meer werkt privatiseert men het”, zegt oprichter Ruben Van Miegroet.

Van Miegroet maakt de vergelijking met de privatisering van British Rail in de jaren 80 en 90. “Mocht men de privatisering toch doorvoeren, dan zouden er rampzalige gevolgen aan gekoppeld zijn: Duurdere treintickets - in Groot-Brittannië is de prijs met 245 procent toegenomen tussen 1994 en 2014 - , overvolle treinen, belachelijk veel vertragingen en een complete achteruitgang zouden het gevolg zijn. Bovendien: toen men in 1994 de spoorwegen daar privatiseerde, privatiseerden ze ook de spoorwegnetbeheerder. Het beleid dat dit bedrijf toen voerde was zo slecht dat er ongelukken gebeurden met doden tot gevolg. toen heeft de Britse regering ingegrepen en gedeeltelijk de privatisering van de spoorwegnetbeheerder teruggedraaid, maar het kwaad was al geschied.”