Videospeler inladen...

Crevits: "Het is helemaal niet de bedoeling om alles te regelen als overheid"

Lieven Boeve, de topman van het katholiek onderwijs, heeft hard uitgehaald naar de N-VA. Volgens hem wordt de vrijheid van onderwijs beknot als de politiek de eindtermen maximaal gaat bepalen. In "Terzake" reageert minister van Onderwijs Hilde Crevits (CD&V). (Door technische problemen is het interview niet volledig uitgezonden op Canvas.) Volgens haar is het helemaal niet nodig om ruzie te maken over de evaluatie en de herziening van de eindtermen.

Minister Crevits zegt dat ze het erg spijtig dat er net nu, aan de vooravond van 1 september, "grote ruzie" wordt gemaakt over de eindtermen. Die zijn belangrijk, zo zegt ze, want ze gaan over wat de overheid verwacht dat de kinderen leren op school.

Als voorbeeld gaf ze dat er in de huidige eindtermen één zinnetje staat, namelijk: "Leerlingen moeten EHBO kunnen inroepen, en ze moeten iemand kunnen reanimeren". De onderwijskoepels maken dan leerplannen op, en die bepalen op welke manier de koepel dat wil doen. De scholen hebben dan vervolgens de vrijheid om te kiezen in welk vak ze dat doen, of ze kunnen dat doen in een projectweek bijvoorbeeld, en zo zijn de rollen mooi verdeeld, aldus Crevits. 

In het regeerakkoord is afgesproken dat de bestaande eindtermen geëvalueerd  en opgefrist zullen worden, en liefst ook concreter gemaakt zullen worden, maar er staat ook in dat er minder moeten zijn, zegt Crevits, die dat een moeilijke evenwichtsoefening noemt.    

Soberheid

Voor Crevits moeten de eindtermen dus duidelijker worden, concreter ook, maar is er duidelijk afgesproken dat er zeker niet meer moeten komen, integendeel, "we hebben met zijn allen gezegd: 'We moeten er op het einde van de rit voor zorgen dat leerkrachten wat meer zuurstof krijgen'". 

En dat betekent voor haar dat de overheid sober moet zijn, maar ook dat de opsteller van de leerplannen, de onderwijskoepels dus, ook naar zichzelf moeten kijken, en zich moeten afvragen of ze niet te veel pagina's volschrijven met wat de leerkrachten allemaal moeten doen. En volgens haar erkennen de onderwijsverstrekkers, waar ze mee gepraat heeft, dat ook.

"Laat ons een pact sluiten in het belang van de leraar", zo zegt Crevits, "laat ons de handen in elkaar slaan om er voor te zorgen dat hij niet verzuipt in honderden bladzijden over hoe hij alles moet doen, laat ons soberheid huldigen, en vooral, want dat heb ik vandaag gemist, laat ons vooral vertrouwen uitstralen naar de leerkracht toe."

"Wat vreemd hierover ruzie te maken"

Crevits noemt het een beetje vreemd om hierover ruzie te maken. Ze zegt dat ze de bezorgdheid begrijpt van de onderwijsverstrekkers, en dat ze ook Lieven Bouve van de katholieke onderwijskoepel begrijpt als hij zich zorgen maakt dat er te weinig ruimte zou zijn voor het eigen pedagogisch project van het katholiek onderwijs, maar ze kan zich echt niet voorstellen dat een politieke partij vandaag zou zeggen dat onze onderwijsverstrekkers geen eigen pedagogisch project meer zouden mogen hebben.

Bovendien, zo zegt ze, als men de bezorgdheid van de N-VA over het feit dat de overheid voldoende duidelijk moet zijn in de eindtermen, naast de bezorgdheid legt van Lieven Bouve, die vraagt dat er ook voor zijn project nog voldoende ruimte moet zijn, dan hoeft daar geen ruzie op de straatstenen over gemaakt te worden.

Haar vraag is om aub snel opnieuw aan tafel te gaan zitten, en knopen door te hakken, en eindelijk het ook eens te hebben over de grote noden die zichtbaar zijn op het terrein, de vragen van ouders en leerlingen naar een betere vorming rond financiële zaken, en rond een betere basiskennis van het Nederlands.  Daarover moeten de parlementsleden volgens Crevits knopen doorhakken, zodat er minder maar duidelijker eindtermen komen.

Meest gelezen