De Veiligheidsraad zat drie uur samen in New York om te kijken welke stappen er gezet moeten worden nadat het regime in Pyongyang dinsdagochtend een langeafstandsraket afvuurde die boven Japan vloog. De verklaring "roept alle lidstaten op" om de VN-resoluties "strikt en volledig na te leven", lees economische en diplomatieke sancties.

Duidelijke taal, maar nieuwe sancties zijn er niet afgesproken en dus blijft het bij woorden. Begin deze maand werden er al stevige sancties afgesproken en ook China sloot zich daar toen bij aan. Toen werd de uitvoer van steenkool, ijzererts en vis- en schaaldieren uit Noord-Korea verboden.

Dat zou de export en de inkomsten van het communistische regime in Pyongyang met tweederde moeten verminderen. Hoe ideologisch het potje soms ook overkookt in Noord-Korea, de elite houdt best wel van haar luxeproducten en de sancties doen dus pijn, maar niet genoeg blijkbaar om het omstreden kern- en raketprogramma op te schorten.

Na de waslijst van sancties die Noord-Korea de voorbije jaren heeft opgestapeld, blijven er niet veel mogelijkheden voor nieuwe strafmaatregelen meer over. Er zijn nog twee opties.

Enerzijds een verbod op uitvoer van textiel en kleding.  Dat is een belangrijk en nog altijd toegelaten exportproduct van Noord-Korea richting China.

Het belangrijkste is een olie-embargo tegen Noord-Korea. Dat zou zware gevolgen hebben, maar China -dat een vetorecht heeft in de VN-Veiligheidsraad- wil daar niet van weten. Volgens Peking zou dat tot een destabilisering van het regime in Noord-Korea kunnen leiden, politiek chaos, een humanitaire ramp en vooral honderdduizenden vluchtelingen die de grens met China zouden proberen over te steken.

Zowat 90% van alle buitenlandse handel van Noord-Korea gebeurt met China, maar dat land speelt vaak een dubbele rol in de crisis. Officieel heeft China zich erg ver geëngageerd in de sancties tegen Noord-Korea, maar in de praktijk leveren Chinese burgers en bedrijven -al dan niet met goedkeuring van de overheid- hand- en spandiensten om die sancties te omzeilen.

Zo produceren Chinese bedrijven textielproducten in Noord-Koreaanse fabrieken die nadien als "Made in China" wereldwijd worden verkocht. Dat zou ook met andere producten kunnen gebeuren. Zo zijn er geen transparante cijfers publiek gemaakt over de handel tussen de Volksrepubliek en Noord-Korea en dat heeft wellicht ook zijn redenen.

Hoe dan ook, zijn er niet veel extra sancties meer mogelijk. Wel hebben de Verenigde Staten onlangs sancties opgelegd aan Chinese en Russische bedrijven die nog altijd zaken doen met Noord-Korea. Dat heeft dan weer tot woede geleid in Peking en Moskou. De VS dreigt er nu mee om nog meer sancties op te leggen, bijvoorbeeld aan internationale banken die voor rekening van Noord-Korea optreden. Ook dat kan Pyongyang pijn doen, maar daar staat dan tegenover dat het wereldwijde front binnen de VN zou kunnen afbrokkelen.