Slachtoffer van verkrachting werd 68 jaar lang gezien als dader
Terzake brengt vanavond het verhaal van Eva De Moor, het oudste nog levende slachtoffer van seksueel misbruik in de Kerk. Ze was 14 toen ze tot tweemaal toe werd aangerand, maar haar verhaal werd in 1948 niet begrepen door politie en justitie. Erger nog, ze werd zélf veroordeeld als dader. Bijna 70 jaar na het misbruik wordt ze nu erkend als slachtoffer.
Eva De Moor is nu 82. Op haar veertiende werd ze tot tweemaal toe aangerand. Eerst door een vriend van haar broer, later door een priester aan wie ze haar verhaal over de eerste verkrachting toevertrouwde. Omdat ze haar gruwelijke ervaringen thuis aan niemand kwijt kon (haar moeder stierf toen ze zeven was), vluchtte ze naar haar tante, die meteen de politie alarmeerde. Tot Eva’s grote verbazing werd ze die avond opgehaald door de politie die haar naar een instelling bracht. Ze verbleef er tot haar 21e, zonder ooit te weten wat ze er deed.
Zelf veroordeeld als dader
Intussen zijn we meer dan 60 jaar later, maar Eva kon het niet loslaten. Na een lange zoektocht ontdekt ze dat ze in 1948 zélf veroordeeld werd als dader: voor landloperij en het aanzetten tot ontucht. Meteen wordt duidelijk waarom ze 7 jaar van haar jeugd doorbracht in tuchtscholen en instellingen. Eva kan niet leven met het idee dat ze volgens justitie als 14-jarige de dader zou zijn van de verkrachting van een 28-jarige én een priester zou hebben aangezet tot ontucht.
Een brief van de minister van Justitie
Begin juli ontmoette ze minister van Justitie Koen Geens. Ze vertelde hem het hele verhaal, maar omdat ze in 1948 veroordeeld werd als minderjarige is het niet mogelijk om de veroordeling ongedaan te maken. “Normaal sturen we zo iemand naar de rechterlijke macht, bijvoorbeeld voor een herziening of een herstel in eer en rechten of we kunnen de genade gebruiken. Maar bij een jongere kunnen we die rechtsmiddelen voor een onterechte uitspraak niet gebruiken”, klinkt het bij de minister.
Hij schreef haar wel een brief: “U was slachtoffer en geen dader. Deze ervaringen hebben ongetwijfeld op uw ganse leven een invloed gehad. Met deze verklaring wil ik u zo veel als mogelijk moreel eerherstel verlenen. Dit zal uw pijnlijke herinneringen niet uitwissen, maar betekent wel de erkenning door mij van wat u in het verleden vanwege de maatschappij en het gerecht als onrecht hebt ervaren.”
U was slachtoffer en geen dader. Met deze verklaring wil ik u zo veel als mogelijk moreel eerherstel verlenen.
De veroordeling blijft dus bestaan, maar de brief van de minister zal wel bij het strafdossier worden gevoegd. Iets wat voor Eva ontzettend belangrijk is.