Gram heeft de feiten bekend. Het is nu aan de rechtbank om na te gaan waarom iemand die op financieel vlak nooit iets tekortkwam, toch zo diep kon zakken dat ze haar bloedeigen tweelingdochters mee de dood in wilde sleuren.

Het openbaar ministerie wil dat Gram voor veertien jaar de gevangenis ingaat, en wordt ontzet uit haar politieke en burgerlijke rechten: “Ze is een egocentrisch monster dat haar kinderen op ISIS-achtige wijze probeerde te executeren. Ze pleegde de feiten uit puur egoïsme, verblind door haar rijkdom die haar wereldvreemd heeft gemaakt. Zij is namelijk niet de eerste die dergelijke drama’s te verwerken kreeg. Maar in tegenstelling tot velen anderen had zij niet de wil om ze te overkomen. Want het is altijd de schuld van iemand anders, nooit van haar. Als ze al een probleem heeft, dan is het wel het rijkeluissyndroom.”

Goed voorbereid

Mireille G. had de feiten goed voorbereid: ze had vijf afscheidsbrieven geschreven, twee messen klaargelegd en ze liet haar wekker om 2 uur aflopen, want dan zouden de meisjes zeker vast slapen. Ze was naar hun kamer geslopen en was bij een van haar dochters op bed gaan zitten.

“Ze nam het hoofd van het meisje vast en sneed haar de keel over. Haar dochter werd wakker en zei: ‘Mama, je doet me pijn’. Mama zei niets en deed gewoon verder. Ze bracht haar een snijwonde van 15 centimeter toe, beestachtig gewoon. Maar de executie werd niet goed genoeg uitgevoerd. Haar dochter gilde het uit van de pijn en wekte zo haar zus. Ze moesten hun eigen moeder neerslaan om haar tegen te houden. Wat er die nacht gebeurde, blijft hen achtervolgen in hun nachtmerries”, zei advocaat John Maes namens de tweeling.

De meisjes konden de hulp van hun nanny inroepen. Mireille Gram werd in de woning gearresteerd. “Mijn man heeft me alles afgenomen en de kinderen moesten mee”, zei ze. De rode draad doorheen haar verklaringen was dat haar ex-man alle schuld trof. “Ze wilde de kinderen doden om hem te straffen, dat is mijn persoonlijke mening over het waarom”, aldus John Maes.

LEES OOK (+). Ze had een mooi huis en meer geld dan ze ooit kon uitgeven. Toch wilde de Kipling-erfgename haar twee dochtertjes meesleuren in zelfmoordplan

De verdediging betwistte dat. “Mijn cliënte kreeg veel tegenslagen te verwerken in haar leven: een afwezige vader, de dood van haar moeder, een mislukt huwelijk en een depressie die maar bleef aanslepen. Ze kon het niet meer aan. Ze wilde haar dochters meenemen in de dood, niet uit wraak, maar omdat ze hen niet alleen wilde laten in deze verschrikkelijke wereld, zonder hun moeder”, pleitte haar advocaat Johan John Mees.

Het openbaar ministerie had moeite met die altruïstische draai die aan de feiten werd gegeven en zag er alleen maar een strategie in om er zo goedkoop mogelijk vanaf te kunnen komen. Uit het psychiatrisch onderzoek kwam immers naar voren dat de vrouw vooral met zichzelf bezig is en geen verantwoordelijkheidszin heeft.

Straf met uitstel

De verdediging pleitte voor een straf met uitstel. “Ze is een andere vrouw, nu ze de juiste medicatie en opvolging krijgt. Haar opsluiten heeft geen enkele zin”, stelde advocaat Mees. Op het einde van de zitting vertelde Mireille G. haar dochters, die in de zaal zaten, voor het eerst dat ze spijt had. Ze had de meisjes al bijna twee jaar niet meer gezien door het contactverbod dat ze moet naleven.

Psychiatrie

De feiten waarvoor Gram terecht staat, dateren van de nacht van 27 op 28 september 2015, toen Mireille Gram in haar villa in Schoten de kamer van haar dochters binnen ging. Het meisje schrok wakker, en raakte zwaar gewond. Het zusje raakte niet gewond. Na de moordpoging in september 2015 werden de kinderen aan haar ex-man toegewezen. Mireille Gram werd een tijdlang opgesloten in de gevangenis. Daarna werd ze opgenomen in een gesloten psychiatrische instelling. Momenteel is ze vrij onder voorwaarden. Ze mag geen contact hebben met haar dochters.