Honderden mensen die nieuwe longen in het UZ kregen, woonden het symposium ter gelegenheid van de duizendste transplantatie bij.

Een van de drijvende krachten achter het transplantatieprogramma is professor dr. Geert Verleden. Samen met onder meer professor Toni Lerut en professor Van Raemdonck baande Verleden mee de lange weg die nu al naar een duizendste longtransplantatie leidde. Ondertussen voert UZ Leuven zestig tot zeventig ingrepen per jaar uit.

Hoog percentage

“Van de duizend patiënten in de voorbije 26 jaar zijn er nog zes op de tien in leven”, weet de professor. “Als we naar de wereldwijde cijfers kijken, is er een overlevingskans van 55 procent in de eerste vijf jaar, bij ons is dat tachtig. In de eerste tien jaar is dat zo'n zeventig tot vijfenzeventig procent, waar het cijfer wereldwijd op veertig ligt.”

De eerste patiënt was er in 1991 en overleed twee jaar na de transplantatie. “Toen waren we al blij met een levensverwachting van drie tot vijf jaar. Alles stond nog in zijn kinderschoenen. Vandaag blijkt dat Martine, onze tweede patiënte, onze stoutste verwachtingen van toen heeft overtroffen.”

Patiënte twee en negenhonderd

Martine Jordaens was zaterdag een van de sprekers op het symposium en is kerngezond. De 41-jarige vrouw uit Zoersel ging op 2 augustus 1991 op 15-jarige leeftijd onder het mes en kreeg de tweede ingreep in het UZ. Als meisje had ze van bij de geboorte een hart- en longaandoening. Haar levensverwachting lag niet erg hoog.

“En ik kreeg ook meteen een nieuw hart. Het besef dat ik, zelfs met de transplantatie, geen jaren zou leven, was er wel”, zegt de vrouw. “Na de zware operaties heb ik zeven maanden in het ziekenhuis gelegen. 26 jaar later kan ik het nog navertellen. Dat is uniek voor iemand die een ingreep in die tijd kreeg.”

Leven vieren

Dat Martine het leven viert, wordt om de vijf jaar duidelijk. Vorig jaar vierde ze het 25-jarige jubileum van haar transplantaties. Daar was zelf professor Daenen, die zich destijds over haar hart ontfermde, aanwezig. “Ik geef al sinds 1996 om de vijf jaar een feest om mijn leven te vieren, daar nodig ik hopen vrienden en familie op uit. Hopelijk kan ik dat nog vaak doen”, besluit de vrouw.

Lore Michiels (23) uit Tongerlo moet zowat patiënte nummer negenhonderd zijn. Ze was zaterdag in haar nopjes toen ze het verhaal van lotgenote Martine hoorde.

Groeimarge

“Je zou voor minder. Ze is het levende bewijs dat een nieuw paar longen kan werken”, zegt ze. De jongedame kampte in 2015 met een longaandoening. Een transplantatie van beide longen was de enige optie. “Twee jaar later heb ik nergens last van. Ik kan wandelen, fietsen en andere dingen doen zoals mijn leeftijdsgenoten. Of ik ook zou kunnen hardlopen? Wellicht wel, maar ik doe dat gewoonweg niet graag”, zegt Lore lachend.

Niet alleen aan de kant van de ontvangers ging het UZ erop vooruit. Ook het aantal donoren groeide sterk. “Het is onze ambitie om door de toename van donoren op termijn tot 80 à 85 ingrepen per jaar te komen”, zegt Geert Verleden. De goede organisatie is volgens de professor een van de verklaringen van het succes. In de loop der jaren werd een vast team van artsen en verpleegkundigen uitgebouwd, die fulltime met transplantaties bezig zijn.