Ondanks het verlies speelt acteur Stefaan Degand ook het komende seizoen weer of zijn leven ervan afhangt. Maar het verdriet blijft immens. Het had niet mogen gebeuren. Ze had er nog moeten zijn.

“Alles wat ik nodig heb, zei ik altijd, is Julie. En een goed bed.”

Verbeelding

In het weekblad Humo vertelt Degand hoe zijn eigen verbeelding en die van zijn dochtertje Mila hem overeind houdt.

“Want voor mij hoeft niets meer. Echt waar”, klinkt het. “Ik ben sowieso niet bezig met carrière maken - ik heb helemaal geen ambitieuze ziel - maar op dit moment wil ik niks. Dat zal wel terugkomen, maar nu is het alsof ik alles opnieuw moet leren: leren mijn kleren aandoen, leren stappen, leren eten... Dat was onze hobby, van mijn vrouw en mij: heel lekker gaan eten, tot drie keer per week. Ik wilde haar soigneren. (...) Nu smaakt alles wat ik eet nog als karton, maar die smaak komt wel terug. Ik heb dat in mijn afscheidsrede ook gezegd tegen Julie: “Ik beloof je dat het eten weer zal smaken.”

Plezier in het leven

De afgelopen maanden zijn de vrienden van Degand wel al eens ongerust geweest.

“Maar ik heb geen rare gedachten, hoor”, zegt hij. “Vrienden bellen me weleens en vragen dan: “Je gaat toch geen stomme dingen doen?” Neen, omdat ik - los van alle gruwel - het leven wel leuk vind. Dat plezier in het leven hadden wij als koppel ook. Opstaan en meteen denken: “En nu moet er iets leuks gebeuren!” Mila is ook zo, de vrolijkheid zelve.”

Organen gedoneerd

Na haar overlijden heeft Julie acht organen gegeven. Ze heeft daarmee het leven van acht mensen gered.

“Ze was alleen maar liefde, net als mijn moeder - altijd willen helpen tot het eind van haar leven”, zegt Degand. “Dat ze haar organen wilde afstaan, dat wist ik wel al. Julie wou alleen maar geven, ze was alleen maar goed. Ik kan tegen Mila later zonder romantisch gezever zeggen dat haar mama een heldin was.”