Bijna helft Belgische honing in de buurtwinkel of op de markt toch niet Belgisch
Potten honing die op de markt of in de buurtwinkel worden verkocht met "Belgisch" op het etiket, bevatten in bijna de helft van de gevallen buitenlandse honing. Dat blijkt uit onderzoek van het Instituut voor Landbouw-, Visserij- en Voedingsonderzoek (ILVO). Het Eén-programma "Voor hetzelfde geld" deed ook de test en kwam zelf tot verrassende conclusies.
Voor alle duidelijkheid: de honing die de meesten van ons in de supermarkt kopen, is bijna nooit Belgisch. Daarvoor zijn er simpelweg niet genoeg imkers in ons land. Maar er wordt wel Belgische honing verkocht op markten en in - meestal kleinere - winkels en daar knelt het schoentje.
Het ILVO, dat onder meer de kwaliteit van voeding controleert, heeft op 6 jaar tijd 162 stalen honing genomen. In bijna 12 procent van de gevallen bleek de honing niet zo Belgisch als op de pot werd vermeld. Opvallender wordt het als we de cijfers opsplitsen in enerzijds honing die bij de imker rechtstreeks wordt gekocht en anderzijds honing die in de winkel of op de markt wordt gekocht.
In het labo kan men zien op welke bloemen de bijen hebben gezeten en als die bloemen hier niet of weinig voorkomen, is de puzzel snel gelegd
Bij de potten uit de winkel of van de markt blijkt dat 43,5 procent van de honing in "Belgische" potten buitenlandse honing bevat. Dat weten de onderzoekers omdat men in het labo kan zien op welke bloemen de bijen hebben gezeten en als die bloemen hier niet of weinig voorkomen, is de puzzel snel gelegd. De onderzoekers voegen eraan toe dat de echte cijfers wellicht nog wat hoger liggen, omdat sommige bloemen zowel hier als in het buitenland voorkomen.
EU/niet-EU
Het consumentenprogramma "Voor hetzelfde geld" ging zelf op onderzoek uit en kocht een aantal potten honing, zowel bij imkers als in de winkel en op de markt. Vanavond kunt u de hele uitzending bekijken op Eén om 20.40 uur.
Ook "Voor hetzelfde geld" zag dat er het een en ander niet schort aan onze honingverkoop. Vooral de vage EU-regelgeving blijkt verwarrend te zijn. Als er op het etiket staat "EU/niet-EU", dan kan die honing eigenlijk van overal komen (behalve uit België). Er kan bijvoorbeeld 97 procent Chinese honing inzitten en 3 procent Europese honing.
Die Chinese honing is niet per se slecht, maar het gaat vaak om een mix van een kleine hoeveelheid smaakhoning, aangelengd met vulhoning, dat is honing met minder smaak en aroma's en dus ook goedkopere honing.
50 euro voor een pot Manuka-honing
Uit de test van "Voor hetzelfde geld" blijkt dat van de twee potten Belgische honing er één niet-Belgisch bleek te zijn. Die pot zou dus niet mogen verkocht worden, ook al was er niks mis met de kwaliteit.
Nog opvallend: de met voorsprong duurste honing, de Manuka-honing uit Nieuw-Zeeland, bevatte te weinig enzymen. Zo'n pot kost meer dan 50 euro, maar hij mag dus zelfs niet als "honing" verkocht worden.
Moraal van het verhaal: voor Belgische honing kunt u best gewoon naar een imker stappen. Daar was er "maar" in 6,5 procent van de gevallen sprake van bedrog. Als de honing van de imker op is, stopt de verkoop veelal. Als er winkel- of marktrekken moeten gevuld worden, gaat men op zoek naar creatieve oplossingen.
Toch zijn er ook bij de imkers dus rotte appels. Zo getuigt Herman Torfs, de grootste imker van België:
Bekijk de hele aflevering van "Voor hetzelfde geld" vanavond op Eén, om 20.40 uur of op VRT NU.