Voor een slordige 300 euro per maand bent u de fiere bewoner van een stukje beschermd erfgoed. De 23 witte huisjes in Sint-Kruis, in 1978 ontworpen door Axel Ghyssaert, staan immers in de inventaris van bouwkundig erfgoed. Maar wie er woont, moet wel genoegen nemen met een minimum aan wooncomfort. Al jaren zijn er klachten over de vochtproblemen en de gebrekkige isolatie. Maar de problemen aanpakken, is gemakkelijker gezegd dan gedaan.

Oppervlakkige verbeteringen

“We kunnen oppervlakkige verbeteringen uitvoeren, maar het is onmogelijk de woningen fundamenteel aan te passen aan de hedendaagse normen. Muren uitbreken of er een dak op plaatsen is onmogelijk. Ze slopen ten voordele van een nieuw project mag logischerwijs ook niet.”

Het OCMW overwoog ook om over te gaan tot de verkoop, en contacteerde de twee sociale woningbouwers Vivendo en de Brugse Maatschappij voor de Huisvesting, net als een private ontwikkelaar. “Maar niemand is geïnteresseerd. De huisjes zijn zelfs te klein om in aanmerking te komen om verhuurd of verkocht te worden als sociale woning, daarvoor voldoen ze niet aan de hedendaagse normen.”

Veilig

Toch stellen zich op korte termijn nog geen problemen volgens De fauw. “De woningen voldoen op dit moment nog steeds aan alle voorschriften, zoals die op het vlak van veiligheid. En oppervlakkige herstellingen en verbeteringen, die niets aan het uitzicht van het gebouw veranderen, kunnen we natuurlijk wel nog uitvoeren. Voor veel bewoners voldoen de woningen overigens ook nog aan de eisen. Er heerst immers een krapte in de woningmarkt, en dan zijn veel huurders tevreden dat ze hier, al dan niet tijdelijk, kunnen wonen.”

Hoe dan ook moet het OCMW op langere termijn wel op zoek naar een oplossing. “Of we gaan proberen de bescherming te laten opheffen? Dat is een mogelijkheid, maar zo’n procedure kan lang duren.”