Orkanen geven Trump kans zich te laten zien als "trooster der natie"

Heel Florida bereidde zich vrijdag voor op de komst van Irma, de orkaan die in het Caribisch gebied al zo'n ravage heeft aangericht. Honderdduizenden mensen waren op weg naar het noorden, of namen hun toevlucht tot de opvanghallen in de steden. Benzine en water werden schaars, het triplex om voor de ramen te timmeren was op, de wegen stonden vol en de laatste vliegtuigen vertrokken.

Ook Mar-a-Lago, het buitenverblijf van Donald Trump, moest worden geëvacueerd. Maar behalve een bedreiging is deze storm, net als Harvey eerder, ook een kans voor de president. Hij vertoonde zich met een korte verklaring op sociale media, om de kracht en eenheid van het land te benadrukken. "In tijden als deze zien we de sterkte en daadkracht van ons volk", zei hij vanuit het Witte Huis.

Een jaar lang vroegen critici van Trump zich af hoe hij zou handelen ten tijde van een crisis. De vorige Republikeinse president was daarbij het schrikbeeld: de manier hoe George W. Bush de inwoners van New Orleans ten tijde van orkaan Katrina aan hun lot overliet, is een schoolvoorbeeld van incompetentie geworden.

Maar Trump gedijde. Harvey kwam voor hem op een goed moment, omdat hij daarmee zijn mislukkingen en geblunder van de zomer naar de achtergrond kon dringen. De mislukte afschaffing van Obamacare, de onrust en ruzies in het Witte Huis, zijn stilzwijgen over het extreem-rechtse geweld in Charlottesville hadden het smalle voetstuk waarop hij staat verder doen afbrokkelen. Sinds Harvey is hij als president meer in zijn element.

Hij bezocht het getroffen gebied in Texas twee keer. Eerst sprak hij alleen met hulpverleners en lokale autoriteiten, maar bij zijn tweede bezoek, op 2 september met Melania, legde hij een bezoek af aan de slachtoffers in het NRG-stadion in Houston. Hij deelde eten uit, speelde met kinderen, en tilde een (zwart) meisje op voor een knuffel en een kus - een geslaagd moment, voor een president die zich de trooster van de natie moet tonen.

Trump was voor het eerst in tijden onder gewone gewone mensen - dus niet onder zijn aanhangers, die maandenlang het monopolie van 'gewone Amerikanen' hebben opgeëist. En onder hen toonde hij zich ineens een gewone president, Amerikaans optimistisch ("Ik heb veel blije gezichten gezien") en Amerikaans trots ("Zo erg als het was, was het een prachtig ding voor het land voor het land om te zien, en voor de wereld om te zien", zei hij over de aanpak van de ramp) en misschien zelfs Amerikaans empathisch, in zijn omhelzingen.

De politieke nasleep was nog verrassender. Trump toonde zich deze week een president van álle Amerikanen, en sloot vriendschap met de Democraten in het congres om zonder gedoe geld te kunnen vrijmaken voor de ramp en andere uitgaven. Trump lijkt als presidentiële vaderfiguur de rol terug te hebben gevonden die hem tijdens de campagne groot heeft gemaakt: een showman zonder ideologie, maar met een zeer wendbare politieke antenne.

Irma is anders dan Harvey. De orkaan zwakte vrijdag af tot categorie 4, maar is door zijn omvang en voorspelde route nog steeds een storm zoals Florida die nog niet eerder heeft meegemaakt. Harvey verloor na zijn landing snel aan kracht, maar leidde door de dagenlange regenval tot grote druppelsgewijze overstromingen. Irma heeft veel meer energie en kan tot veel meer windschade leiden, plus overstromingen door metershoog opgestuwd water langs de kust. Het kan zijn dat deze ramp een ander leiderschap vergt dan Irma.

Maar Trump is er klaar voor. Hij noemde het "historische vernietigende potentieel" van de storm - Trump houdt van overtreffende trappen. Als dat uitkomt, zal het historisch handelen vergen.