Afscheid van mannen die verongelukten met Porsche: “Iedereen welkom op papa’s laatste feestje”

Hoewel ze samen verongelukt zijn, is het niet verwonderlijk dat er twee aparte afscheidsplechtigheden werden georganiseerd. Geert en Guy hadden elkaar pas op de avond van de fatale crash leren kennen. Wie er achter het stuur zat van de Porsche uit 1989 toen die op de Houtlaan met een hoge snelheid tegen een boom langs de kant van de weg terechtkwam, is nog steeds geen uitgemaakte zaak.

Wat wel vaststaat, is dat er in die crash twee grote meneren om het leven zijn gekomen. Zowel in de Heilige Petrus en Pauluskerk in Wommelgem, voor het afscheid van kinesist Guy Van De Walle, als in het crematorium in Wilrijk, voor dat van ondernemer Geert Van Hoof, kwamen ettelijke honderden mensen samen om hun verdriet om het plotse verlies een plaats te geven. Ze vierden er de vrolijke karakters van Guy en Geert. Beiden waren het levensgenieters, die graag onder de mensen kwamen en een enorme vriendenkring hadden.

De 17-jarige zoon van Guy Van De Walle, Andres, had eerder de rouwbrief verspreid met daarop de begeleidende tekst: “Iedereen welkom op papa’s laatste feestje in de Heilige Petrus en Pauluskerk in Wommelgem.” Dat feestje volgde ook in de vorm van een afscheidsdrink na de eredienst in parochiecentrum Candonckske in de wijk Kandonklaar, waar de betreurde kinesist woonde en zijn praktijk had. Niet alleen genodigden, maar iedereen was er welkom.

Middenvelder

Naast veel familieleden, vrienden, buren en patiënten uit zijn woonplaats Wommelgem, waren er ook grote delegaties van de voetbalclubs waar Van De Walle gespeeld heeft. De getalenteerde middenvelder maakte onder meer de goede tijd mee van Boom, waarmee hij halverwege de jaren negentig zelfs enkele seizoenen in tweede nationale uitkwam. Hij speelde ook voor Hemiksem, dat toen in vierde klasse stond.

Ook het GO! Atheneum Schilde was present met de klasgenoten van de kinderen Andres en Luca (14) en hun directeurs Marie-Christine Fiers en Marc Boers. “We doen er alles aan om broer, die ook in de leerlingenraad zit bij ons, en zus zo goed mogelijk te begeleiden en bij te staan in hun verdriet en verdere studie”, aldus Fiers.

De katholieke uitvaartliturgie was één grote ode aan het leven waarvan Van De Walle volgens verschillende getuigenissen zo gul genoten heeft. Er weerklonk veel muziek van onder anderen Tourist LeMC (‘Horizon’), Editors, Coldplay en van artiesten die zelf te vroeg overleden zoals George Michael en Prince.

Andres hield zich kranig en ontroerde met een zeer persoonlijke toespraak, donderdag geschreven in zijn vaders hemd. De jongen bracht in rake bewoordingen hulde aan zijn beste ‘mateke’ en koos voor de Prince-cover ‘The Beautiful Ones’, gezongen door Beyoncé, om die lofzang af te sluiten. Het was hun lievelingsliedje.

Hard ontwaken

“Je was geen alledaagse vader. Je hebt mij geïnspireerd en ook zo vele andere mensen geholpen. Toch had je het soms ook zelf moeilijk, maar na een bezoek aan de psychiater leek je er weer helemaal bovenop. Onze laatste gezamenlijke vakantie enkele weken geleden in Turkije was fantastisch en beloofde nog zoveel goeds. Het was dan ook heel hard ontwaken na mijn bezoek aan Laundry Day vorige week, toen er plots politiemensen in onze keuken stonden om te melden dat je dood was”, aldus Andres. Guy Van de Walle werd 44 jaar oud.

Beste vriend

De uitvaartplechtigheid van Geert Van Hoof uit Schoten werd dan weer bijgewoond door een delegatie van voetbalploeg Simikos uit Schoten, waar Geert sponsor van was. Er was live muziek, met onder meer een prachtige versie van ‘Blauw’ van The Scene, gebracht door de band waar Geert zelf zanger van was. Er waren ontroerende momenten, maar er waren ook mooie en soms zelfs grappige anekdotes. Anekdotes die de voorbije dagen aan het adres van de rouwende familie werden gestuurd. “Iemand verwoordde het mooi”, vertelde een spreker. “Hij schreef: ‘Ik heb nog nooit zoveel mensen horen zeggen dat ze hun beste vriend zijn verloren als in deze week.’”

Dat Geert overal graag gezien was, werd er verteld. Dat hij altijd vrolijk was, maar toch ook een beetje onzeker. “Willen jullie geloven dat Geert er soms aan twijfelde of hij wel graag gezien werd?”, klonk het. “Zullen we het zeggen zoals het is? Geert vond het heerlijk om graag gezien te worden en het leven moest een feest zijn. Hij vloog er altijd nogal in ook, in alles. In zijn werk, zijn relaties, zijn vriendschappen, zijn congés. Hij was ook fier op de dingen die hij realiseerde, en die van zijn vrienden en zijn familie. De laatste maanden was hij zelfs op weg om stilaan zijn rust te vinden, wat dat ook moge betekenen. Want eerlijk: de woorden ‘rust’ en ‘Geert’ in één zin, dat klinkt heel raar. Zoals vandaag. Hij hield van het vrije leven, met zijn twee voeten erin.”

Dat hij een ondernemer was, en een bijzonder druk leven leidde, dat werd er ook gezegd. “En toch, als het erop aan komt, vind je altijd nog een gaatje om er te zijn voor ons”, vertelden zijn zussen Gitta en Kim. “Hoe druk je het ook hebt, je zou er zelfs niet aan denken om eender welk feestje van je neefjes en nichtjes te missen. Ik ben trots dat je bijna vijftig jaar onze broer bent. Ik spreek over jou niet in de verleden tijd, want je bent voor altijd bij ons.”

Na de afscheidsplechtigheid in Wilrijk werd Geert Van Hoof uitgestrooid in zijn thuisgemeente Schoten. Hij werd 48 jaar.