Van zijn veertiende tot zijn ­zeventiende heeft Koen Crucke vlak bij de Gentse haven heel diverse mensen gekapt. “Hoertjes, matrozen, chique Gentse madammen en zelfs Gilbert Bécaud. Ik deed het ontzettend graag. De hele dag kon ik babbelen. De mensen vertellen echt alles aan de kapper. Hoe vaak of hoe weinig ze het nog doen met hun man of met een andere man, hun hele leven. En als ik niet aan het babbelen was, was ik aan het zingen.”

Enkele maanden geleden zaten Koen en zijn man Jan op restaurant met goede vrienden die een kapsalon hebben. “De verhalen uit het salon kwamen vanzelf, zowel van hen als van mij. Het idee om samen een boek te maken was meteen geboren.”

Crucke en zijn vriend schreven hun persoonlijke verhalen op en gingen praten met andere kappers. “We deden destijds veel meer dan de mensen hun haar knippen. Weet je dat het kapsalon vroeger de plek was waar de mannen condooms en seksboekjes gingen halen? Onder de toonbank uiteraard, bij de apotheker en in de krantenwinkel durfden ze dat niet te kopen.”

Crucke heeft sinds zijn zeventiende niet meer in een kapsalon gestaan. “Maar ik ben het nog niet verleerd. De handeling zit nog steeds in mijn vingers. Trouwens: ik knip nog steeds het haar van mijn man.” Gisteren uitzonderlijk in kapsalon Kaprijke in Gent, en niet in hun appartement in De Haan.

Verhalen uit het Kapsalon, Koen Crucke, Manteau, 19,99 euro