Ljubomir Pavic benadrukt dat die uniforme terrasconstructies en de groene belevingsstrook absoluut een meerwaarde voor de winkelstraat betekenen. “Het is een nobel doel van het gemeentebestuur om terrassen ter beschikking te stellen voor de horecazaken in de winkelstraat”, stelt de eigenaar-uitbater van restaurant-brasserie Picadilly. “Dat krijg je zelden te zien. Ik bezat jarenlang een horecazaak op het Vrijthof in Maastricht. Dus weet ik verdomd goed hoe belangrijk een terras voor de omzet van een zaak is en wat de aanleg ervan kost. Had het gemeentebestuur maar meer naar het advies van “de straat” geluisterd! Zo vind ik het jammer dat het terras voor mijn zaak slechts 8 m breed is terwijl de breedte van mijn pand 12 m bedraagt. Een nabijgelegen horecapand is slechts 4 meter breed en heeft een terras van 6m lengte. Ik besef dat ik voor mijn eigen winkel praat maar toch : de panelen van de terrassen zijn 1,20m hoog. Dat is te laag om goed beschut te zitten. Het zijn glazen zijpanelen en bijgevolg zijn ze erg kwetsbaar. Wat met massamanifestaties in het centrum? Ik denk hierbij bijvoorbeeld aan het carnaval. De terrassen zijn ook slechts 3 meter breed. Te breed voor 1 rij tafeltjes, te smal voor 2 rijen. In de winter zijn de terrassen niet verwarmbaar en de parasol in het midden van het terras neemt veel ruimte in. Eén horeca-uitbater moet de straat oversteken om zijn terras te bereiken. Dat terras ligt pal voor een boekhandel. Wat als daar ooit een horecazaak zou komen? Café Providentia is sinds 1 september voor onbepaalde tijd gesloten. Eén terras wordt dus alvast niet gebruikt. Maar nu houd ik op met klagen : de terrassen en de groene belevingsstrook zijn immers een zegen voor mijn zaak en voor de shoppers. Het is wel jammer dat de mensen buiten de projectzone niet in de prijzen vallen. Mensen willen immers graag zien en gezien worden."