Hoezo moslims vertrouwen politie niet? Wijkagent Joeri (44) leidt agenten op in moskee

Een vriendelijke knipoog, een handdruk of een schouderklop. Als wijkagent Joeri Aspeslagh (44) de moskee El Nour in de Spinnerstraat betreedt, wordt hij door tientallen mannen begroet. Het is tijd voor het vrijdaggebed en zo'n 500 gelovigen komen bidden. Joeri komt dan vaak eens langs.

Vandaag heeft hij de 19-jarige Kaat Rebry uit Roeselare op sleeptouw. De aspirant-inspecteur loopt stage bij de politiezone Riho en Joeri heeft haar meegenomen voor een rondleiding in de moskee.

“Onlangs las ik in de krant dat de politie in Brussel beter moet samenwerken met moslims. Ik was verbaasd”, zegt Joeri. “Ik doe dat al tien jaar. Op mijn eerste als wijkagent van Krottegem ben ik de moskee binnengestapt en heb ik mijzelf voorgesteld. Ik zei dat we veel zouden leren van elkaar en dat we moesten maken dat we goed overeen kwamen. En dat lukt wonderwel.”

België slechte leerling

Uit een grote enquête van het Europees Agentschap voor Grondrechten blijkt nochtans dat het wantrouwen tussen Belgische moslims en de politie erg groot is. Uit de resultaten van de 10.500 moslims die in vijftien EU-landen werden ondervraagd, bengelt België onderaan het klassement. Enkel in Italië en Nederland is er nog meer wantrouwen.

Maar in Roeselare wil Joeri tonen dat het anders kan. Daarvoor moet het respect van twee kanten komen. Dat de moskee openstaat voor samenwerking blijkt al aan de ingang. Op de voordeur prijken affiches waarop staat “zonder haat straat” en “welkom in mijn gastvrije gemeente”.

“Op vraag van de politieschool ben ik een achttal jaar geleden begonnen met agenten een opleiding te geven in de moskee”, zegt Joeri. “Doordat ik er geregeld langskwam, had het bestuur van de moskee vertrouwen in mij. Ik kreeg er een leslokaal ter beschikking en maakte een cursus ‘werken in een multiculturele samenleving’. Dit jaar gaf ik al vijf keer les aan aspiranten en wijkagenten. Ik wil mijn ervaringen delen: mijn verwezenlijkingen, maar ook mijn mislukkingen, want het is natuurlijk niet altijd rozengeur en maneschijn.”

Schoenen uit

Ook Kaat volgde les bij Joeri in de moskee. Nu is het de eerste keer dat ze er komt tijdens het druk bijgewoonde vrijdaggebed. Secretaris Naim Rakraki (47) leidt haar rond. “Het is speciaal, maar geestig”, zegt de politieagente-in-spe. “In het begin voelde ik mij wat bekeken, maar nu ben ik op mijn gemak. Als agente word ik hier ook toegelaten in de gebedsruimte van de mannen. Uit respect doe ik net als iedereen mijn schoenen uit. Dat zijn afspraken die Joeri met de gemeenschap heeft gemaakt. Nu ik dit heb meegemaakt, zou ik hier als wijkagente zelf gemakkelijker binnenkomen.”

“Topagent”

“De moskee is niet alleen voor moslims, maar voor iedereen”, benadrukt Naim Rakraki. “Bijna iedereen begrijpt dat hier. Wij zijn blij dat de politie hier komt, want het is ook in ons belang. We voelen ons veilig. De samenwerking verloopt goed. Zo hielp Joeri bemiddelen om hier een fietsenstalling te krijgen.”

“Joeri is een sympathieke man en een topagent”, zegt een man die al 45 jaar in Roeselare woont en het vrijdaggebed bijwoont. “Als we praten, zitten we op dezelfde golflengte. Niemand hier zal over hem klagen, want hij handelt met respect.”

Het ultieme bewijs kreeg Joeri toen het lokaal te klein was voor zijn groep. “Ze hebben hun gebedsruimte afgestaan en zijn zelf gaan bidden in het lokaaltje. Ongelooflijk toch?”