Neem een kijkje in Octlantis, een onderwaterstad die wetenschappers met verstomming slaat

Octlantis is 18 meter lang en 4 meter breed en ligt bij drie rotspartijen die uitsteken uit de zeebodem. De dieren leven in holen die uitgegraven zijn uit het zand, of gebouwd zijn met overblijfselen van prooien die de octopussen hebben opgegeten. "Die hopen schelpen werden dan zo bewerkt om holen te maken, waardoor deze octopussen echte ingenieurs zijn", vertelt Stephanie Chancellor, een doctoraatsstudente van de University of Illinois Chicago die meewerkte aan de studie.

De dieren vertonen een complexe sociale interactie. Ze communiceren, vechten en gooien elkaar zelfs uit hun hol, schreven wetenschappers eerder deze maand in het vakblad Marine and Freshwater Behaviour and Physiology. Sommig gedrag was moeilijk te interpreteren, vertelt Stephanie Chancellor, een doctoraatsstudente van de University of Illinois Chicago die meewerkte aan de studie.

Het was bijvoorbeeld niet duidelijk waarom enkele dieren soortgenoten uit hun woning wilden gooien. "Er waren enkele duidelijke dreigposes waarbij een dier zichzelf uitrekte in een soort rechtstaande positie en zijn mantel donkerder werd. Andere dieren die dat gedrag waarnamen, zwommen direct weg."

Het is niet de eerste keer dat samenhokkende octopussen worden aangetroffen. Acht jaar geleden stootten duikers op een andere kolonie, ook al voor de kust van Jervis Bay. Ze doopten die Octopolis.

Aangezien de octopus bekendstond als solitair, beschouwden wetenschappers die ontdekking echter als een anomalie. Maar de nieuwe vondst suggereert dat samenlevende octopussen vaker voorkomen dan eerst gedacht. Hoofdonderzoeker David Scheel, een professor mariene biologie aan de Alaska Pacific University, legt aan Quartz uit dat octopusgemeenschappen niet per se nieuw zijn. We kunnen ze waarschijnlijk nu gewoon beter vinden dankzij verbeterde technologie.

"Het gedrag is het gevolg van natuurlijke selectie", stelt Scheel. "Het kan opvallend gelijkaardig zijn aan het complexe sociale gedrag van gewervelden. Dit suggereert dat, onder de juiste omstandigheden,  evolutie tot gelijkaardige uitkomsten kan leiden bij diverse groepen  organismen."