Slachtoffer vluchtmisdrijf getuigt over de nachtmerrie: "Een leven voor en na het ongeval"

Waar was u op 15 januari 2015? De Gentse Gerbrich Reynaert (47) was in het UZ Gent aan het vechten voor haar leven. Op de terugweg van een vriend is ze op haar fiets van de weg gemaaid.

Gerbrich was lang niet de enige. In 2016 waren er 4.758 slachtoffers van een verkeersongeval waarbij de chauffeur vluchtmisdrijf pleegde, vorig jaar ging het om bijna 5.000 mensen. Bij 20 ongevallen liet een bestuurder een slachtoffer dodelijk gewond achter.

Gerbrichs schedel had de voorruit van de chauffeur verbrijzeld, maar toch is die niet gestopt. “Nochtans waren die minuten na de aanrijding voor mij van levensbelang”, zegt ze. “Gelukkig werd ik gevonden door iemand die me dwars over straat zag liggen. In het politieverslag staat dat het bloed uit mijn oren liep. In de films betekent dat het einde. Dat de chauffeur niet gestopt is om me te helpen, kan ik moeilijk begrijpen.”

“In het uz heb ik een week tussen leven en dood gezweefd”, vervolgt Gerbrich. “Het artsenteam heeft een deel van mijn schedel verwijderd. Dat lag twee weken in de diepvries voor het kon worden teruggeplaatst. Eind februari 2015, ruim anderhalve maand na het ongeval, mocht ik het ziekenhuis verlaten.”

Het door­rij­den na een on­ge­val ver­oor­zaakt te heb­ben, is een probleem in ons land. Daarom organiseert Rondpunt, een vzw die verkeersslachtoffers, hun omgeving en nabestaanden van overleden slachtoffers informeert en ondersteunt, deze week de 'Week zonder vluchtmisdrijf'. Ze doet dat samen met Vias Institute, het Belgische kenniscentrum voor verkeersveiligheid (voorheen BIVV). "We willen deze problematiek blijven aanpakken", zegt communicatiemedewerker Marlies Sandra.

Om meer inzicht te krijgen in hoe de gemiddelde Vlaming denkt over vluchtmisdrijf werd een onlinebevraging georganiseerd. Sandra: "Uit die bevraging bij 650 respondenten blijkt dat 70 procent van de respondenten 'kan begrijpen dat iemand na een verkeersongeval in paniek wegvlucht'." Dat is opmerkelijk. Wij roepen op om je zo snel mogelijk bij de politie te melden of – beter nog – zo snel mogelijk eerste hulp toe te dienen na een verkeersongeval."

Confronterend

De politiek kent geen genade voor chauffeurs die vluchten na een ongeval. Midden juli werd het wetsontwerp van minister van Justitie Koen Geens (CD&V) en minister van Mobiliteit François Bellot (MR) goedgekeurd om het plegen van vluchtmisdrijf strenger te straffen. "We verhogen de maximale gevangenisstraf bij het plegen van vluchtmisdrijf en verdubbelen de hoogste straffen bij recidive", zegt Geens.

Voor mensen met een alcoholverslaving die onder invloed reden toen ze vluchtten, spreekt hij aanmoedigende taal. “Zij die daarentegen hun best doen om na een misstap opnieuw op het rechte pad te komen, moeten gestimuleerd worden om opnieuw hun rijbewijs te halen wanneer ze aan hun verslaving hebben gewerkt. Door elkaar te ondersteunen en te respecteren, gaan we samen naar een veilig verkeer.”

Een goed signaal, vindt Gerbrich. Al vindt ze dat politici ook werk moeten maken van een verplichting van de fietshelm. Daarboven kijkt ze niet enkel naar de politiek om het plegen van vluchtmisdrijf te counteren, ze rekent in de eerste plaats op u en ik, de individuele burgers, om ons gezond verstand te gebruiken. “Als iemand een glas te veel op heeft, wordt het als sociale zelfmoord beschouwd om hem of haar te verbieden achter het stuur te kruipen. Maak bij voorbaat duidelijke afspraken wie rijdt en wie drinkt, vermeld het desnoods al op de uitnodigingen voor uw feest.”

Aan die nood verzaken kan catastrofale gevolgen hebben, zo bewijst ook Gerbrichs verhaal. Ze leeft dan wel nog, haar revalidatie was fysiek en vooral mentaal loodzwaar. “Een beroep moeten doen op je bejaarde moeder om de trap opnieuw op te kunnen lopen, dat is confronterend”, zegt ze. "Een verkeersongeval haalt je hele leven overhoop. Maar ik heb doorgezet. Tijdens mijn laatste consultatie zei de neurochirurg: ‘Haast niemand komt hier zo goed uit.’ Daarom vind ik het zo belangrijk om mijn verhaal te vertellen. Voor de slachtoffers die dat niet meer kunnen en hun nabestaanden."