Hier vier boetes. Daar vijf. Iets verderop zes en zeven. Er was zelfs een gezin dat tien parkeerboetes in de bus kreeg. In de Ekerse Jozef Ickxstraat was er eind augustus plots nog maar één gespreksonderwerp: de stapels parkeerboetes die de postbode ’s morgens weer in de bus had gedropt.

Wat was er gebeurd? Vanaf eind maart werd er gewerkt in de straat . Alle parkeerplaatsen waren foetsie. Wat nu gedaan? De bewoners gingen verderop kijken, in de Marcel de Backerstraat. Die straat is breder, doordat daar langs beide kanten een grasstrook is. Ideaal om de wagen te parkeren.

Maar mocht het ook? Die groene stroken zijn immers niet meer dan een verhoogde berm, waarop je niet mag parkeren. Maar het was dat of 700 meter verderop op “echte” parkeerplaatsen gaan staan. Geen aanrader als je bijvoorbeeld met boodschappentassen moet sleuren. Dus: in de Marcel de Backerstraat parkeren en zien wat er gebeurde.

Er gebeurde niets. Niemand vond een parkeerbon achter de ruitenwissers de volgende ochtend. En de dag nadien ook niet. Dus dachten ze: parkeren in de Marcel de Backerstraat is toegelaten.

Pakketjes van drie

Maar begin juni werden ze wakker met een kater. De postbode begon de parkeerbonnen in de bussen te droppen. De ene na de andere, soms in pakketjes van drie. De ene moesten 55 euro betalen voor foutparkeren, de andere 110 omdat ze dan nog eens op een verhoogde berm parkeerden.

Sommige buurtbewoners dienden een bezwaar in en zij halen nu toch hun slag thuis. “We hanteren het billijkheidsprincipe”, zegt Dirk Delechambre, woordvoerder van stad Antwerpen. “Terwijl het niet verplicht is dat de sanctionerende ambtenaar een boetemelding achter de ruitenwisser laat, kunnen we wel begrijpen dat mensen daardoor zijn blijven foutparkeren. Daarom moeten mensen die bezwaar indienden slechts één boete betalen.”