Alex Boeye over 65 jaar Strangers: "Eigenlijk wou ik niet dat John erbij kwam"

8 mei 1952: op die dag hielden Alex Boeye, wijlen Gust Torfs en wijlen Pol Bollansee De Strangers boven de doopvont. Enkele weken later zou ook John De Wilde zich bij hen aansluiten. Aanvankelijk was hij echter niet echt welkom, vertelt Boeye vanavond in "Van Gils & Gasten" naar aanleiding van de 65e verjaardag van de groep uit Antwerpen.

"Toen John ons vroeg om erbij te komen, wou ik dat eigenlijk niet", zegt Boeye. "Het was te moeilijk: we zongen in 3 stemmen en plots kwam daar een 4e stem bij. We kenden geen solfège. Hoe moesten we een een 4e stem vinden? Uiteindelijk is het toch gebeurd en god zij dank, want John was de enige grappenmaker van de groep."

Opmerkelijk: hoewel De Strangers vooral bekend is wegens liedjes in het Antwerpse dialect, zong de groep aanvankelijk in het algemeen Nederlands.

Toeval lag volgens Boeye aan de basis van die omwenteling. "Gust had de vader van Pol een liedje in het Antwerps horen zingen", zegt Boeye. "Het was een nummer van de volkszanger Frans Lamoen die in de jaren 30 en 40 vrij goed gekend was. Het bracht Gust op het idee om het ook eens te proberen. Toen heeft hij een liedje over de Antwerpse tram gemaakt."

In de jaren 70 sloot Ernst (Nest) Adriaensen zich eveneens bij De Strangers aan. Hij dist een anekdote op over "'k Zen zo gere polies", een cover van "J'aime la vie" van Sandra Kim.

De tekst voor de versie van De Strangers lag al klaar nog voor Kim in 1986 het Eurovisiesongfestival won. "Gust schreef elk jaar op voorhand eigen teksten bij alle nummers die kans maakten op de overwinning", zegt Adriaensen. "Als we het geluk hadden dat 1 van die nummers won, dan konden we ons eigen nummer de volgende dag al opnemen."

In het geval van "J'aime la vie" ging dat echter niet zo vlot. "We kregen geen toestemming om onze versie uit te brengen. De impresario van Sandra Kim wou eerst haar platen verkopen. Wij hebben nog 2 maanden moeten wachten."

Tot slot blikt De Strangers terug op het beruchte optreden dat de groep in 1992 gaf op een bijeenkomst van het toenmalige Vlaams Blok. Dat leverde de leden destijds veel kritiek op. "Die heisa vond ik buiten alle proportie", meent Boeye. "Ik vind dat alle partijen moeten kunnen gedijen in een goede democratie."