Bij de autopsie werden in het lichaam van de vrouw spermaresten gevonden en onderzoek wees uit dat ze het laatst was opgemerkt toen ze op 14 mei, rond 03.40 uur, het Brusselse casino Viage in het Anspach-centrum verliet, maar verder liepen alle sporen dood.

Eerdere klacht

Enkele maanden eerder, in november 2009, had een jonge vrouw uit Schaarbeek klacht ingediend bij de politie omdat ze verkracht was. Ook bij de jonge vrouw werden spermaresten teruggevonden. Het slachtoffer kon ook een persoonsbeschrijving geven van de dader: een man van Marokkaanse afkomst, tussen 30 en 40 jaar oud, die Marokkaans met een Berbers accent en gebrekkig Frans sprak, en rondreed in een donkerkleurige Audi.

Beide feiten leken volledig los te staan van elkaar, tot na DNA-analyse bleek dat beide spermasporen van dezelfde persoon afkomstig waren. Dat leverde echter niet meteen een verdachte op. In november 2012 werd nog een opsporingsbericht verspreid over de feiten, maar ook dat kende weinig succes.

Grootschalig DNA-onderzoek: tientallen Audi-eigenaars onderzocht

Daarom besliste de onderzoeksrechter een DNA-staal te laten afnemen van alle eigenaars van een donkerkleurige Audi die binnen een straal van een kilometer van de plaats van de verkrachting woonden. Tientallen Audi-eigenaars werden aangeschreven en kwamen zich melden en in het voorjaar van 2015 kende het onderzoek eindelijk een doorbraak, toen het DNA-staal van de 39-jarige Hamid E.-N. onderzocht wordt.

Zijn DNA bleek immers overeen te komen met dat van de vermoedelijke verkrachter en moordenaar. De man had ook de aandacht van de speurders getrokken omdat de nummerplaat van zijn Audi geschrapt was, maar dezelfde wagen korte tijd nadien onder een nieuwe nummerplaat was ingeschreven, maar met E.-N. nog steeds als eigenaar.

Hamid E.-N. werd daarop onder aanhoudingsbevel geplaatst en speurders gingen achter zijn Audi aan, om na te gaan of er in de wagen nog sporen konden gevonden worden van het moordslachtoffer. De wagen bleek inmiddels verkocht en verscheept naar Roemenië maar kon daar wel teruggevonden worden, al leverde een onderzoek van het voertuig uiteindelijk geen sporen op.

Onschuld gepleit

E.-N. pleitte onschuldig. Volgens hem had hij wel seksuele betrekkingen gehad met verkrachtingsslachtoffer maar gebeurde dat met wederzijdse toestemming. Ook met Fatiha Zirari had hij seks gehad maar dat was in haar hoedanigheid als prostituée en met haar dood had hij naar eigen zeggen niets te maken.

De Brusselse correctionele rechtbank had de man eerder al veroordeeld tot 20 jaar celstraf, maar de verdediging was daartegen in beroep gegaan. Het hof van beroep heeft dat verdict dan toch bevestigd voor beide feiten en steunde zich onder meer op de verklaringen van het verkrachtingsslachtoffer en de grote gelijkenissen tussen beide feiten.