Auteur Anna Shea trok in mei van dit jaar met een aantal van haar collega’s naar Afghanistan en interviewde verschillende families over hun beproevingen na uitwijzing uit Europa. Die verhalen staafden ze met medische rapporten, getuigenissen van advocaten, lokale ngo’s, enz.

“Ik heb al vaak bange mensen ontmoet, maar nog nooit waren die zo bang als in Kaboel”, zegt Shea. “De mensen leven er in voortdurende angst voor geweld, bombardementen, folteringen, kidnapping en vervolging wegens hun geaardheid of religie. Het land kent meer dan twintig gewapende groeperingen, waaronder de taliban en IS. De Europese overheden claimen dat bepaalde delen van Afghanistan veilig zijn, maar dat klopt niet. Iedereen is er een potentieel slachtoffer.”

“Geen veilige regio’s”

Volgens Shea is Afghanistan bovendien de afgelopen jaren nog gevaarlijker geworden. Cijfers staven dat. 2016 was tot het nu toe dodelijkste jaar voor burgers; 11.418 mensen werden gedood of raakten gewond. Die trend zet zich dit jaar voort; in de eerste zes maanden van 2015 stond de teller al op 5.243.

Desondanks stijgt het aantal uitwijzingen. Volgens officiële EU-statistieken verdriedubbelden die tussen 2015 en 2016 van 3.290 tot 9.460.

De Europese overheden willen koste wat het kost het aantal uitwijzingen opvoeren, zegt Amnesty International. “Ze sluiten daarbij hun ogen voor het geweld en het feit dat er geen enkel regio in Afghanistan veilig is. De uitwijzingen zijn in strijd met het internationaal recht en moeten onmiddellijk een halt worden toegeroepen.”