Martelingen in Rwanda: Human Rights Watch komt met bewijzen
Tussen 2010 en 2016 zijn zeker 104 mensen in Rwanda zonder enige vorm van proces opgesloten in een militair kamp en daar gemarteld en mishandeld. Niets wijst erop dat die praktijken intussen gestopt zijn, wel integendeel. Wellicht is het totaal aantal martelingen in het Rwanda van het regime-Kagame veel hoger maar dit is het aantal dossiers waarover de gerenommeerde internationale mensenrechtenorganisatie Human Rights Watch tot nu toe zekerheid heeft.
Het nieuwe rapport van Human Rights Watch bevestigt wat vele waarnemers al lang gezien hadden: het Rwandese regime van de zopas herverkozen president Paul Kagame (met 98,79% ...) maakt zich al jarenlang schuldig aan zware mensenrechtenschendingen en kan dat blijkbaar ongestraft blijven doen. In vorige rapporten beschreef HRW zo de manier waarop straatkinderen opgepakt worden en mishandeld of de repressie van de politieke oppositie.
Deze keer heeft de gerespecteerde mensenrechtenorganisatie 61 vroegere gevangenen en bijna drie keer zoveel vrienden en familieleden geïnterviewd. Ook enkele regeringsfunctionarissen en militairen hebben getuigd, zij het grotendeels anoniem, uiteraard uit angst voor represailles. En de conclusies zijn angstaanjagend.
Het regime heeft het vooral gemunt op al wie verdacht wordt van samenwerking met een oppositiegroep, zowel politieke opposanten als de zogenaamde gewapende oppositie die zich in buurland Congo bevindt. De gevangenen werden en worden vast gehouden in enkele militaire kampen maar ook in geheime gevangenissen, zelfs in gewone huizen.
De martelpraktijken om hen tot 'bekentenissen' te dwingen waren en zijn van de ergste die er bestaan: slagen, verstikking, elektroshocks, schijnexecuties, maandenlang geboeid blijven met de handen op de rug ... Zo erg dat sommige slachtoffers uiteindelijk 'bekentenissen' aflegden over zaken waar ze niets mee te maken hadden of die gewoon nooit gebeurd waren. Waarna het regime valse getuigenissen fabriceerde voor het proces.
Human Rights Watch slaagde erin om enkele voormalige gevangenen voor een camera te interviewen, zij het anoniem gehouden.
Valse processen
In een aantal gevallen kwam het tot een echt proces en zo heeft HRW er zeven gevolgd. Alles wijst erop dat er van een echte justitie geen sprake was: de 'bekentenissen' waren het gevolg van marteling, de 'getuigen' werkten al dan niet gedwongen in opdracht van het regime en de rechters waren niet onafhankelijk.
Toch heeft Rwanda ruim twee jaar geleden de VN-Conventie tegen Martelingen en andere Mensonwaardige Behandelingen ondertekend maar in de praktijk blijkt die handtekening niet veel waard. Overigens heeft Human Rights Watch de bevindingen van dit nieuwe rapport aan de Rwandese autoriteiten voorgelegd, voor de publicatie. Maar Kigali reageerde op geen enkele vraag.
Familie Rwigara voor rechtbank
Precies nu komt Diane Rwigara voor de rechter, de jonge opposante die in het voorjaar een poging deed om presidentskandidate te zijn tegen de almachtige Paul Kagame maar die kans niet kreeg. Snel na de verkiezingen werd zij, samen met haar moeder en zus, beschuldigd van schriftvervalsing bij haar kandidatuur en van belastingontduiking. Van dat laatste is nu geen sprake meer. Nu luidt de belangrijkste beschulding: staatsgevaarlijke activiteiten. Daarvoor kunnen de drie vrouwen tien jaar gevangenis krijgen of meer. De familie Rwigara heeft al geklaagd over ... onmenselijke behandelingen tijdens hun gevangenschap en bij de urenlange ondervragingen.