Eddy Van der Borght (37) werd op 11 juli 2011 op de oprit van de woning van zijn vader in Schellebelle vermoord; een executie die Prosper bevolen had aan David C. en Sabrina V., die de klus klaarden met een Kalasjnikov. Dat gebeurde na intriges over zwart geld, afpersing en incestueuze relaties.

De verdediging van Van der Borght, die ook wel de ‘peetvader van Schellebelle’ wordt genoemd, had gevraagd om de strafvordering onontvankelijk te verklaren omwille van de gezondheidstoestand van Prosper. De man is aan het dementeren en verscheen een paar keer in rolstoel in de rechtbank. Een aantal keer was hij ook niet aanwezig op de zittingen.

Feiten nooit ontkend

De rechtbank heeft daar echter geen rekening mee gehouden en veroordeelde Van der Borght als opdrachtgever van de moord dus tot 26 jaar cel. “De Pros”, zoals iedereen hem kent, heeft de feiten ook nooit ontkend. Volgens zijn eigen verklaringen heeft hij in 2011 aan het toenmalige lief van zijn kleindochter gevraagd om hem te helpen om zijn zoon Eddy uit de weg te ruimen. De aannemerszoon zou zijn vader hebben afgeperst. “Geld en geweld was het enige dat Eddy kende”, zei Prosper meermaals tijdens het proces. “Hij bedreigde en sloeg mij. En als hij gedronken had, was het nog erger. Hij moest ook al het geld hebben. Elke maand vroeg hij wel 20.000 euro extra.”

Het afpersingsverhaal werd tijdens het proces door de procureur ontkracht. “Zijn dochter Berlinda was de drijvende kracht achter het moordplan. Ze wou verhinderen dat de schrijnwerkerij naar Eddy zou gaan. Dan zou haar geldkraan dichtgedraaid worden.”

Incestueuze relatie

Zijn dochter Berlinda, die een incestueuze relatie had met haar vader, werd ervan verdacht de moord mee te hebben beraamd. Ook zij krijgt een celstraf: 24 jaar.

De twee schutters krijgen 24 en 18 jaar cel.

Eén van de wapenleveranciers kreeg 8 jaar cel, de andere werd vrijgesproken omdat hij niet wist dat het wapen voor de moord zou gebruikt worden.

Geen onmiddellijke aanhouding

Het openbaar ministerie vorderde de onmiddellijke aanhouding voor de vijf veroordeelde beklaagden. De verdediging verzette zich daartegen en verwees naar de overschrijding van de redelijke termijn, die in het vonnis aanvaard werd.

De rechtbank ging niet in op de vraag tot aanhouding. “Er is geen onmiddellijk onttrekkingsgevaar. De beklaagden hebben allemaal belangen in ons land en ze waren aanwezig op de zittingen”, motiveerde rechtbankvoorzitter Marlies Vanden Avenne.