Refaelov, De Bock & Vossen: van vaste waarden tot vaste bankzitters

Bij veel andere clubs zou het kot allang in brand staan. Daar zouden gevestigde waarden minstens de pers gebruiken - of misbruiken - en al zeker aan het stoken zijn. Dat die (nieuwe) trainer toch niet deugt. Zo veel mogelijk ploegmaats op hun hand krijgen. Weg goede sfeer. Niets van dat alles in Brugge. Natuurlijk zijn de bankzitters niet tevreden. Maar ze blijven professioneel. Met als gevolg dat ook de groepssfeer intact blijft.

Leko knikt als we het hem voorleggen. "Het blijft positief rustig, niet negatief", vat hij het samen. "Jongens als Vossen, Refaelov, De Bock, Simons en Diaby... Ik voel dat ze klaar zijn. Dat ze absoluut willen spelen en titularis worden. Maar bij mij speelt diegene die op dit moment de beste is. En het helpt de automatismen als dat steeds dezelfde elf zijn. Dat betekent niet dat anderen niet van waarde kunnen zijn. Tegen Gent waren de drie invallers (Diaby, Vossen en De Bock, red.) echt goed. Ik vind het heel belangrijk als er op de bank extra kwaliteit zit."

Mooie woorden, maar voor Vossen, Refaelov, De Bock zal het toch slikken zijn, ze zijn deze situatie immers niet gewoon. Voor Simons (in zijn nieuwe rol als mentor) en Diaby (zowat heel vorig seizoen out) minder. Als hij niet geblesseerd was, speelde Refaelov áltijd. Zelfs onder Preud'homme (niet zijn grootste fan), stond Vossen nog regelmatig in de basis en De Bock kende amper concurrentie. De cijfers zeggen alles. Kwam De Bock sinds zijn komst in januari 2013 tot vorig seizoen aan ruim 68 procent speelgelegenheid, dan zit hij dit seizoen aan amper 28 procent. Ook bij Vossen is het verschil opmerkelijk: van 61 procent sinds zijn komst naar 49 procent nu. Zelfs voor Refaelov is er een zware terugval: van 49 procent sinds 2011 tot 32 procent. Terwijl de Israëliër de voorbije jaren door zijn blessures toch maar weinig aan de bak kwam.

Het geheim van Leko? "Ik probeer altijd open en eerlijk te zijn. We praten heel veel met de spelers. Zowel in groep als individueel. Iedereen weet perfect waarom iemand speelt of niet. Dan heb je als speler twee opties. Ofwel zoek je excuses. Ofwel probeer je op training en bij elke speelminuut, te bewijzen dat je beter bent dan je ploegmaat. Dan is het wachten op je kans. En als je goed speelt én de ploeg wint, dan blijf je in de basis staan. De ploeg die aan de competitie begon, is totaal anders dan de ploeg nu. Het kan dus dat de ploeg in december op drie of vier plaatsen verschilt met de basiself van nu." Een zoethoudertje. Maar met deze resultaten én deze kleedkamer wordt dat geslikt. (WDK/JSe)