De affiches op spaanderplaten zullen in de aanloop naar de ­lokale verkiezingen van 14 oktober 2018 weer Vlaamse weilanden en voortuintjes innemen. En toch is de kans reëel dat het Vlaamse bos van plakkaten deze keer kleiner wordt dan in eerdere campagnes. Vanuit verschillende gemeenten kwam de afgelopen weken het bericht dat de lokale partijen op z’n minst deftig willen snoeien in de wildgroei. Volgens een rondvraag van deze krant is dat het geval in bijna een derde van de ­gemeenten.

Gemeenteraadslid Wim Merchie (CD&V), die in Oudenaarde de kat de bel aanbond: “De eerste week valt het nog mee, maar als die affiches na een weekje natgeregend zijn, is het echt niet meer om aan te zien. ­Bovendien hebben we wel allerlei reglementen voor onze inwoners voor meer duurzaamheid en tegen zwerfvuil, maar staan we wel toe dat elke kandidaat tientallen borden plaatst. Als je weet dat in Oudenaarde 150 kandidaten opkomen, moet ik er verder geen tekeningetje bij ­maken. Bovendien zorgt het voor een hoop nervositeit ­tussen de kandidaten en hun achterban.”

In Oudenaarde en andere ­gemeenten die een verbod overwegen, bestaan er wel nog twijfels over de juridische afdwingbaarheid. Kan je iemand wel verbieden dat hij in zijn eigen voortuin een bord plaatst? Maar in Maarkedal en Kluisbergen doen ze het al jaren. In Maarkedal werd in 2012 gewoon het ­politiereglement aangepast. ­“Alleen raamaffiches en enkele officiële verkiezingsborden in de dorpskern zijn nog toe­gestaan”, zegt burgemeester ­Joris Nachtergaele (N-VA).

Folklore

De belangrijkste voorwaarde om tot een verbod te komen, is dat alle partijen het eens geraken. “Zodra er eentje het ­akkoord niet ondertekent, heeft het geen zin”, zegt de Lommelse burgemeester Peter Vanvelt­hoven (SP.A). Hij trachtte in 2012 al een afspraak te maken, maar tot een akkoord kwam het niet. “Theoretisch klinkt het mooi, maar als puntje bij paaltje komt, is het toch niet zo gemakkelijk om het erdoor te krijgen.”

Peter Van Aelst, professor politieke communicatie van de Universiteit Antwerpen, weet ook niet of het een goed idee is om de campagne helemaal uit het straatbeeld te bannen. “Uiteraard zijn er vandaag veel andere manieren om de kiezer te informeren, maar die straatborden zijn niet alleen folklore. Ze zijn ook de bekendmaking bij de burger dat de verkiezingen in aantocht zijn en het is toch de bedoeling dat zo veel mogelijk mensen eraan deelnemen.”