In Oudenaarde en andere ­gemeenten die een verbod overwegen, bestaan er wel nog twijfels over de juridische afdwingbaarheid. Kan je iemand wel verbieden dat hij in zijn eigen voortuin een bord plaatst? Maar in Maarkedal en Kluisbergen doen ze het al jaren. In Maarkedal werd in 2012 gewoon het ­politiereglement aangepast. ­”Alleen raamaffiches en enkele officiële verkiezingsborden in de dorpskern zijn nog toe­gestaan”, zegt burgemeester ­Joris Nachtergaele (N-VA).

De belangrijkste voorwaarde om tot een verbod te komen, is dat alle partijen het eens geraken. De Lommelse burgemeester Peter Vanvelt­hoven (sp.a) probeerde in 2012 een afspraak te maken, maar tot een akkoord kwam het niet. “Theoretisch klinkt het mooi, maar als puntje bij paaltje komt, is het toch niet zo gemakkelijk om het erdoor te krijgen.”

Peter Van Aelst, professor politieke communicatie van de Universiteit Antwerpen, weet ook niet of het een goed idee is om de campagne helemaal uit het straatbeeld te bannen. “Uiteraard zijn er vandaag veel andere manieren om de kiezer te informeren, maar die straatborden zijn niet alleen folklore. Ze zijn ook de bekendmaking bij de burger dat de verkiezingen in aantocht zijn en het is toch de bedoeling dat zo veel mogelijk mensen eraan deelnemen.”