De douchescène van 'Psycho' helemaal ontleed (en 4 andere Film Fest Gent-tips)

1. Tesnota (Closeness)

Films over verboden relaties tussen verschillende culturen zijn al lang geen uitzondering meer. Gelukkig focust Tesnota niet op deze clash, maar op die tussen het Joodse meisje Ilana (de getalenteerde debutant Darya Zhovner) en haar ouders.

Kort gezegd: Ilana is een moeilijk kind. Ze geeft niet om religie, ze slijt uren met het prutsen aan wagens en ja, ze heeft een relatie met een niet-Jood.

Er was al veel te doen om de rauwe (en blijkbaar echte) martelvideo die Ilana en haar niet-Joodse vrienden bekijken. We zijn er nog altijd niet uit of die bijdraagt aan het geheel. Want met zijn eerste film vertelt de Rus Kantemir Balagov wel degelijk iets over het Rusland aan het eind van de 20e eeuw. Intelligent gedraaid, in het 4:3-tv-formaat van die tijd.

Nog op 18 en 20/10. Tickets kunt u hier kopen.

2. 78/52

Meer geeky dan dit zal het niet worden. In 78/52 gaat documentairemaker Alexandre O. Philippe op zoek naar de kracht van de douchescène uit Alfred Hitchcocks Psycho. Negentig minuten lang laat hij een interessante mix aan kenners en liefhebbers van vroeger en nu aan het woord. Allen over een memorabel filmmoment van amper twee en een halve minuut.

Philippe kadert de bewuste scène in zijn tijd, waar expliciet brutaal geweld noch naakte actrices courant over het scherm rolden. Maar hij gaat ook zeer gedetailleerd in op de genialiteit ervan. De timing, de strakke montage, en uiteraard de huiveringwekkende muziek.

Vrees niet, dit is niet louter voor Hitchcock-nerds. De beeldvoering - zwartwit, naar analogie met het bronmateriaal - is bijzonder aangenaam. En terloops komt u nog eens te weten welk type meloen het meest snijdende geluid maakt.

Nog op 17 en 18/10. Tickets kunt u hier kopen.

3. A Man of Integrity

Naar verluid moest regisseur Mohammad Rasoulof A Man of Integrity Iran uitsmokkelen op usb-stick. De reden is simpel: de film is een fijnzinnige maar niet mis te verstane aanklacht tegen de corruptie in zijn thuisland.

Alles draait om Reza, een vissenkweker met een té groot gevoel voor rechtvaardigheid. Omdat hij niet wenst mee te draaien in de mallemolen van omkoperij en intimidatie, wordt hij persona non grata in het dorp. Zelfs zijn vrouw - hoofd van de meisjesschool - heeft er genoeg van en dwingt haar man ‘gewoon’ te doen.

De titel slaat natuurlijk op Reza, maar is evenzeer van toepassing op Rasoulof. Door het Iraanse regime wordt hij misschien als oproerkraaier bekeken. Maar hij formuleert zijn kritiek op een zodanig tactvolle, ingetogen manier, dat deze film het portret wordt van elke burger die er vastzit in de wurggreep van de maatschappij.

Nog op 17, 18 en 20/10. Tickets kunt u hier kopen.

4. Fritz Lang

Wie na 78/52 nog niet genoeg heeft van iconische filmgeschiedenis, kan ook nog in het Gentse pluche terecht voor Fritz Lang. Al moet u deze hevig gefictionaliseerde biopic met meer dan één korrel zout nemen.

Regisseur Gordian Maugg volgt de beroemde regisseur (Heino Ferch) van Metropolis (1927) wanneer hij in Düsseldorf inspiratie op doet voor zijn eerste geluidsfilm, het magistrale M: Eine Stadt sucht einen Mörder (1931). De stad wordt immers geteisterd door een seriemoordenaar, die later bekend zou staan als 'de vampier van Düsseldorf'.

De geschiedenis wordt aangelengd met pikante (en grotendeels speculatieve) details uit Langs eigen leven, maar Maugg schetst wel een fascinerend beeld van een obsessieve filmmaker. En het stijlvolle zwartwit neemt u moeiteloos mee op een tripje naar de jaren 30.

Nog op 18/10. Tickets kunt u hier kopen.

5. The Rider

Oscarwinnaar Barry Jenkins (Moonlight) verklaarde op Twitter zijn onvoorwaardelijke liefde aan The Rider. Dat hoeft niet te verbazen, want net als Moonlight is deze film van Chloé Zhao een gevoelige studie van mannelijkheid in een taai milieu.

Wanneer de jonge rodeoster Brady Blackburn van zijn paard dondert, barst niet alleen zijn schedel open, ook zijn identiteit raakt zwaar beschadigd: als zijn leven hem lief is, mag Brady namelijk nooit meer met wilde paarden werken, laat staan er een berijden.

Een prachtige, zwijgzame film die nog specialer wordt als je weet dat hoofdrolspeler Brady Jandreau het allemaal echt heeft meegemaakt.

Op 19 en 20/10. Koop hier tickets.